Theater in Londen
Theater in Londen
Alweer naar een West End voorstelling. Ik heb geen erfenis gekregen maar een vriendin is op bezoek en ik ben op de hoogte van bepaalde kortingen die beschikbaar zijn.
Naar het West End gewaagd. Maar met studentkorting natuurlijk. Stand-bytickets alleen beschikbaar één uur van tevoren.
Het bespreken of een of andere kennis of collega wel of niet homo is, is een bezigheid waarmee mijn moeder en mijn tantes veel tijd kunnen doorbrengen.
Een beetje van een gids voor een eventuele bezoek aan de theaters in Londen:1. Hoe weet je wat er is te zien: Het probleem in Londen is dat er geen volledig lijst van voorstellingen is.
Nogmaals in het Soho Theatre maar deze keer voor Forced Entertainment met ‘Exquisite Pain’.
Ik ben pas aan het afkomen van twee dagen symposia over ‘Performance Art’. Verwerken ben ik nog niet aan toe. Ik voel alsof ik ‘mind expanding’ drugs heb gebruikt. Het was zeer ontroestend.
Schots culturele beleid, toneelstukken in vertaling, bezuinigingen, en een beetje van een recensie.Het lijkt alsof de meeste voorstellingen van vertaalde, oorspronkelijke buitenlandse toneelstukken do
Eén van mijn stokpaarden, en hopelijk een bron van inkomst in de toekomst, is dat het nog steeds moeilijk in Engeland is om een redelijke discussie over de integratie te voeren.
Ik denk dat dit een nieuw ritueel zou worden: één uur in een rij staan voor het Donmar Warehouse Theatre voor twee van de tien kaartjes zittend of 30 kaartjes staand die alleen op de dag van de voor
