Sympathieke voorstelling over drie mannen met hetzelfde leven. Je identiteit wordt toch bepaald door wat je meemaakt, dus wat gebeurt er als je twee anderen ontmoet die exact hetzelfde leven hebben? Om die leegte te vullen reconstrueren ze de levens van anderen aan de hand van krantenknipsels en vertellen ze die verhalen aan elkaar.
De tekst is goed geschreven, er wordt goed gespeeld en het spelplezier bij de acteurs is groot. Ook het thema is uiterst interssant. Het is daarom jammer dat regie en tekst bang zijn dat we ons gaan vervelen. In de tekst wordt daarom gebruik gemaakt van het plichtmatig teruglaten komen van elementen (Hé, die zin zat ook al in het begin!) en in het spel wordt soms tenenkrommend geschmierd. Niet nodig, het geheel is sterk genoeg. En dan is er nog iets wat me achtervolgt: als drie jongens op precies hetzelfde moment op precies dezelfde manier eenzelfde soort meisje tegenkomen, dan hebben die drie meisjes toch ook precies hetzelfde leven? Jammer dat die ontwikkeling niet werd doorgezet.