Drie jongens worden geboren, persen zich in het keurslijf van de maatschappij, zijn het lekker oneens en vinden uiteindelijk hun draai in het leven. Mooie machtsspelletjes spannende fysiek en soms wat saai.

Heel erg goede voorstelling over volwassen worden, corruptie en vadermoord. Vooral ook hilarisch. Hoogste lof!

Wordt u ‘s ochtends ook door uw kleren aangerand? Dat ze zich op u storten, en zich aan uw lijf opdringen. De mannen van Bambie wel. Wat een leuke, ontroerende voorstelling. Ik wist niet dat mime zo leuk en mooi kon zijn. Heel erg grappig ook; ze worden overvallen door hun driedelige pak, ze laten ons hele lieve billenbeestjes zien, ze zuipen, doen aan oncorrecte politieke spelletjes, maken ruzie, slaan elkaar verrot, ze ontrafelen en spelen een jongenswereld en dat doen ze heel aanstekelijk. Ik zou ze graag HONDERD geweien willen geven, maar dat is helaas niet mogelijk, geloof ik.

Verfrissend simpel. Ik heb nog nooit zulke grappige billen gezien. Deze jongens zijn goed en schattig. Het gevecht tegen het pak mondt uit in de onzinnigheid die vele politici uitstralen. Zo heeft deze voorstelling ook nog een politiek tintje. Sommige momenten zijn echter net even te langdradig.

Bambie was lekker goed. Van een komieke kwetsbaarheid in totale naaktheid een ingang te vinden in de lach- en huilspieren van de waarnemer is een kunst die de makers verstaan. Het wordt een love-affair. De geboorte (wat een dialectiek in lichaamstaal tussen de aantrekkingskracht van blote lijven tot ‘maatschappelijk’ kostuum en vica versa is) is ook een keurslijf aantrekken. Een imposant gespeelde machtspolitieke driehoek, makkelijk te relateren aan de dagelijkse werkelijkheid, laat een meeslepend verhaal ontstaan; ingenieuze mimiek met vodka/brandveroorzakend vocht plaatst de machtstrijd. Figure it out. Het verhaal wordt zo goed verteld dat toen we de liniaire lijn verlieten en de beelden van een overgangs dood de ‘kostuums’ omtoverden in angstaanjagende maar fascinerende trans-persoonlijkheden, we zo meegingen. De onderwereld, Hades, helse krampen en hemels wuiven…. Het word abstracter maar nog meeslepender… gek werden ze, kunstzinnig gek. En zelfs persoonlijk… Thanks guys

Ik betwijfel mijn collega recensenten. ‘Bambie 6’ is een waardeloze voorstelling. Er wordt slecht gespeeld; het is flinterdun en een schande voor de dramaturgie.

Hoera! Voor Bambie, voor Elvis, voor Gould, voor plakplaatjes en voor alle jongens in de hele wereld.