Moving Mime Festival (1999)

Hoera! Voor Bambie, voor Elvis, voor Gould, voor plakplaatjes en voor alle jongens in de hele wereld.

Heel erg goede voorstelling over volwassen worden, corruptie en vadermoord. Vooral ook hilarisch. Hoogste lof!

Wat nou, ‘Rotjoch’ interessant multimedia blablabla, snurk. Dìt is pas belangrijk! Ik deed echt heel erg mijn best me niet te laten fucken door een videofilmpje, maar ik ben echt de weg kwijt geraakt. Ik geef een gewei voor het genie, en gewei voor het ongelovelijk geconcentreerde werk en een gewei voor de Belangrijkheid. Maar het duurde wel wat lang (maar dat vinden ze zelf ook)

Een werkelijk belangwekkende voorstelling, die aantoont dat het gebruik van video in je voorstelling niet tot minder werk leidt, maar juist tot meer. Veel geweien voor de ijzeren consequentie en discipline van de makers.

Ik ben vooral een beetje verliefd op de folder en op de tekst. Die zijn dan ook allebei door dezelfde persoon, Annet Schaap, gemaakt. De tekst is heel spannend en gaat over een groot onderwerp: de dood van Mamma. Ik denk dat ik de acteurs soms een beetje vond schmieren; mmm, was dat het? ‘k Weet niet, misschien was dat dan weer omdat er welgeteld zeven kinderen in de zaal waren.