Er zijn ook veel amateurs die de moeite waard zijn. “De Flits” uit Delft is zo’n toneelvereniging. Waar destijds wijlen De Trust er niet in slaagde, lukt het deze liefhebbers wél om van Maria Heiden’s “De Probleemcomponist” een heel pruimbare voorstelling te maken. Met een goeie Edith Haakman als Zwaantje Mus. Nog elf keer in hun Microtheater te zien.

Zonder woorden brengen Titus Tiel Groenestege en Ria Marks de levensloop van een echtpaar op treffende wijze in beeld. Van de gepassioneerde ontmoeting, de terreur van het huwelijk, tot de wederzijdse afhankelijkheid jaren later. Superieur spel van beiden, waarbij Ria Marks net iets meer imponeert. Mooi aangekleed, prachtig slot.

Nee, dan het toneelhuis. Die huren gewoon een complete schouwburg af, inclusief fanfarebandje, kinderklasje en een legertje mongooltjes, smeren een aantal acteurs in met ketchup, rammen de zaalruimte eruit, laten het regenen en creeëren een hysterisch vette Macbeth. Megalomaan? Nogal, maar als Wim Opbrouck brullend met zijn zwaard staat te zwaaien, de fanfare staat te pompen en de mongooltjes in de rollen van de heksen kwijlend Macbeth staan te krijsen, dan komt Luk Perceval heel dicht in de buurt van uber-kunst. Ik was zwaar onder de indruk en weet niet of dit uberhaupt nog wel theater genoemd kan worden. Met dank aan alle acteurs (ik heb niemand zwak zien spelen, allemaal goed man.) Toneelhuis, ik neem mijn petje diep voor uw af.

Ik vond de musical echt helemaal het einde!
De sfeer van Afrika is heel goed te merken en Etienne en Carolina zijn ech geweldig!
Ik vond het heel overweldigend.

ZT Hollandia heeft dit jaar een reprisejaar gehouden. Succesvolle voorstelingen als De Bitterzoet en La Musica twee zijn herhaald. Ook de Leenane Trilogie is zo’n voorstelling. Betty Schuurman, Fedja van Huet, Wim Opbrouck en Aus Greidanus Jr. mogen opnieuw schitteren in dit prachtige stuk van zo’n 5 uur. Er werd flink op los geimproviseerd, en de twee broers hadden er duidelijk veel plezier in (ondanks een bloedlip voor Fedja). Een prachtige voorstelling waar je verschrikkelijk hard om kan lachen, maar toch met een zwarte wolk boven je mee naar huis gaat. Kunst.

De Bitterzoet was een sterke voorstelling, met een hoofdrol voor Fedja van Huet en Bert Luppes. Beiden komen zeer goed uit de verf in rollen die ze op het lijf geschreven zijn. Fedja speelt een op het eerste oog timide jongen, die bij Bert op bezoek komt, en zegt zijn verlamde dochters vriend te zijn. Dit gegevens levert een aantal sterke scènes op, met de eerder genoemde scène met windmachine als hoogtepunt. 1 tomaatje voor het einde.

Dit bleek een gebrekkig navertelde biografie van Mata Hari te zijn, geïllustreerd met muziek en iets wat voor dans moest doorgaan door een brave pianiste, een Friese operazangeres, een bejaarde Indischman en een mevrouw met een rokersstem die deed of ze toneelspeelde. Het was echt treurig om te zien. Op zich had het idee om Mata Hari te laten verbeelden door én de fermgebouwde friezin én de frêle gepensioneerde folklorist, meestal tegelijkertijd, nog wel iets origineels en dappers, maar in de praktijk leek het nergens naar. De fameuze sluierdans van de beroemde courtisane annex spionne werd als geriatrische travestie werkelijk bespottelijk, en dat was dan nog een hoogtepunt in deze treurnis. De muziek was niet interessant, de zang passabel, de dans deed steeds meer denken aan een soort Oost-Indische euritmie, de tekst van de vertelster rammelde aan alle kant, en haar ‘spel’ getuigde van het naargeestigste amateurisme. Wat een provincialisme, wat een negentiende-eeuws schuifdeurentheater!

Na lezing van de voorgaande recensies hier en in kranten, viel het me alleszins mee. Decor & licht waren prachtig - die gekromde houten planken! Dubbel gewei. De muziek sprak me dan weer niet zo aan, wat al te veel piep-kraak, ‘gewoon’ simpeler bij Mozart blijven mag best. Acteren was naar behoren, met name Annet Malherbe! Ook gewei.
Maar het verhaal kon niet bekoren. Ik ken de samenvallende lotgevallen van de heren Mozart en Casanova niet, wat denk ik voor meer publiek bij deze toch laagdrempelige voorstelling geldt, en dan is het vooral een weddenschap tussen drie kerels om trouw a/e vrouw. In 1 uur 40. Er had voor mij best meer tijd genomen mogen worden om de personages en hun samenkomst te verduidelijken. Die knecht van Casanova - wat kwam die doen?
Twee tomaten daarom voor de beperkte inhoud die mij werd geboden. Te weinig tijd & verhaal.
Een prettige voorstelling met prachtige beelden en een ‘apart’ geluid. Maar er zit zoveel meer in…

Echt een hooglied!! Zeker en vast, wat een kwaliteit. De dansers Lonneke van Leth en Miguel Angel Plukkel zijn zo puur in de uitvoering, zij verbeelden de thematiek van de voorstelling wonderbaarlijk schoon, een waar genot voor het oog. En dan ook nog eens twee topacteurs op het podium, Els Ingeborg Smit en Cas Enklaar spelen inderdaad vol verbittering de hoop en het verlangen. Een huiveringwekkende theatercombinatie van pure dans en rastheater, Nederlands Dans Theater in Theater aan het Spui. Pieter de Ruiter eindelijk weer terug in het theater, wat een feest!

Het is niet eenvoudig dans en teksttoneel zodanig met elkaar te combineren dat het elkaar versterkt. Een enkele keer lukt het, afgelopen jaar nog met Sonic Boom, nu met de voorstelling Echt? van choreograaf Pieter de Ruijter. Op zijn verzoek schreef Gerardjan Rijnders een schitterende tekst gebaseerd op het Hooglied. Geen lofdicht op de liefde echter, maar een wrange terugblik op een bestaan dat niet over rozen ging. Cas Enkelaar en Els Ingeborg Smits spreken Rijnders typerende zinnen uit als ouder paar, gekleed in morsige badjassen, terwijl op de voorgrond een jong stel, in onbezoedeld wit ondergoed de liefde bezingt met hun danspassen. Een groter contrast is bijna niet mogelijk. Gelukkig laat de soberheid van deze voorstelling voldoende ruimte om zelf nog meer lagen aan te brengen, gedachtes te vormen of gewoonweg te genieten. Alles lijkt te kloppen in deze voorstelling en je neemt het de makers niet eens kwalijk dat ze de pure liefde in een kwaad daglicht stellen. Extra gewei voor het schitterende lichtontwerp.