Dat Bacchanten toneel is, is een misverstand. Het is gewoon een opera waarin een beetje weinig wordt gezongen. Syrisch gemekker waar Paul Koek doorheen rockt, veel woorden en veel wol. Geweien voor de geweldige muzikaliteit, waarmee iedere ademhaling op de muziek lijkt te passen. Tomaten voor het zuurstoklicht…

Jaha, goed theater! Vooral mensen die zich al maanden bezig houden met de achttiende eeuw kunnen hun lol op. Nee prachtig toneel, volle kracht vooruit. Bloed op de planken, selecteren die hap.

Gezien in een kraakpand(?) bij het Hugo de Grootplein. Elke twee weken iets anders , in dit geval vanwege de pasen een nederlandse bewerking van de musical jesus christ superstar. Het hele stuk in 10 minuten gepropt, de highlights aangenaam slecht vertaald, het akteerwerk ongeneerd knudde en de plank volledig misgeslagen. Na de pauze als toegift het verhaal van de paashaas die paaseitjes moet slikken in de Antillen om ze zo naar Nederland te smokkelen. Nog nooit een haas zo ongeneerd zien schijten en na afloop mocht het publiek het resultaat opeten.

Na de vorige teleurstellingen besloot ik KdC toch nog een kans te geven. De mix van dans met computerspellen en skate-boards bleek voor mij slaapverwekkend. Helaas is Rooms geen duidelijke ommekeer of verbetering. Mooi decor en interessante begeleiding door live-muziek, maar ik ben onderweg toch weer in slaap gevallen…

Feest van herkenning voor 40-ers. Een even groot feest voor hun kinderen. Regisseurs Swarte en Kramer hebben iedere verleiding weerstaan oude wijn in nieuwe zakken te gieten, integendeel: schaamteloos maar ingenieus maken ze gebruik van de collectieve herinnering aan rusthuis en personages. Imitatie, maar dan nèt over-the-top, waardoor het weer extra leuk wordt. Resultaat: een stevig-Gronings-knauwende Loes Luca als Hetty Blok/Zuster Klivia, Leen Jongewaard revisited door Dick van den Toorn als krasse en ondeugende opa en - vooral! - een onweerstaanbare Paul Kooij als Buurman Boordevol. Het verhaal dient er alleen maar toe om van-liedje-naar-liedje te komen; zelfs op de première werd uit volle borst meegezongen. Hoogtepunt: “Duifjes, duifjes, kom maar bij Gerritje”, waar Swarte’s decor-genie ons in één klap op het dak van het rusthuis tovert en waar acht huishoudhandschoenen voldoende zijn om ons vertederende duiven voor te toveren. Ouders met kinderen: allen daarheen!

Prachtig decor. Loes Luca kan onverwacht goed zingen. Leuk geacteerd: alle typetjes werden erg goed neergezet, waarbij als kanttekening ik me afvraag wat Bobby in het hele stuk deed (behalve dan zich telkens omkleden, om weer op tijd de agent te spelen). Gerrit leek, qua uiterlijk, dans en zang, zo uit een Gene Kelly musical te komen. Ook het decor was prachtig in elkaar gezet en de vondst van de duiven was geweldig. Een extra gewei voor de (ietwat onderbelichte) muzikanten die bijzonder goed gespeeld hebben.
Ondanks dat ik nog niet eens een dertiger ben en ook nog geen kinderen heb, heb ik genoten.

De serie nooit gezien, te jong. Met de hele familie naar de middagvoorstelling geweest (65, 40, 39, 34, 10 en 6 jaar). Ik heb genoten, geluisterd naar de prachtige muziek, gelachen en meegezongen. Een voorstelling om in een doosje te doen en te bewaren, heel goed bewaren.

Wat een feest, en wat is Loes Luca een wereldwijf!

Deze voorstelling verdient meer dan 10 opvoeringen. Muzikale, talige en fantasievolle monoloog die Eljon op zijn eigen lijf geschreven lijkt te hebben. Vooral het truckerslied ‘Hoever moet ik nog rije’ is ontroerend: flauw en diepzinnig tegelijk.

Potverdrie, ben niet zo thuis in de opera, maar altijd bereid om te leren. Het zal wel net als koffie zijn. Moet het leren drinken…Maar ik begrijp niet waarom die mensen zo hard schreeuwen en van die rare gestileerde bewegingen maken. Tweede balkon zat ik en vond het allemaal veel te groot. Wel een gewei voor het decor (behalve dat rare draaiende ding in het midden, zat almaar te wachten tot hij hard ging draaien en de mensen erover heen moesten springen enzo, maar dat mocht niet gebeuren), de gangen buiten de arena vond in mooi en werden goed gebruikt. Ook de openende en dichtslaande deuren mooi.
Nog maar een keer opera. Sta open voor sugesties…