Briljant stuk wordt voortvarend om zeep geholpen door drie Vlaamse komedianten. Ben maar weer eens in de pauze weggelopen.

3 videoschermen, 2 vj’s en 1 verhaaltje (zeggen ze zelf). Het is erg leuk om Eboman een keer live z’n ding te zien doen, maar het is nog veel te mager voor het theater.

Shakespeare voor de schoolgaande jeugd. De voorstelling blijkt gemaakt voor een kleine zaal en blijft in de Rotterdamse Schouwburg niet overeind. Een welgemeend gewei voor het prachtige decor en licht.

Fijne confrontatie van speelstijlen. Geeft ook goed inzicht in een ander Amsterdams kunstenaarscollectief… Oh nee, geen collectief.

Scherp en satirisch en goed gespeeld, maar het blijft een beetje bankzitten. Als je het stuk nou even een beetje inkort kan het een prima eerste bedrijf zijn van een Virginia Woolf-achtige tragedie. Aan het eind gaat dan een van die drie dood. Met dat grote mes, bijvoorbeeld.

‘Liefhebber’ is vijf jaar nadat ik hem voor het eerst zag en negen jaar na z’n première nog steeds actueel, overrompelend en hysterisch grappig. Dit is vooral niet iets hoopvols.

Waarom iedereen zo lyrisch is over dat stuk begrijp ik niet zo goed, maar die acteurs zijn wel poepgoed, zeg.

Niet alledrie de delen zijn even sterk, maar als geheel is het erg sympathiek. Met name het deel ‘Als iemand…’ vond ik heel mooi.

Af en toe een paar schitterende beelden, maar verder toch echt mislukt: de combinatie opera en theater wordt vlees noch vis en hoewel de voorstelling technisch zeer ingewikkeld is gaat er te veel mis voor een voorstelling die maar drie dagen speelt. Maar vooral is het erg erg saai. Heel jammer.

Gemengde gevoelens, bekende gezichten in en voor het publiek.