Arme kindjes van 10 die deze voorstelling hebben gezien…..ik vond het erg heftig, en o zo indrukwekkend. En nee, geen goed einde maar juist een ontzettend onbevredigend einde. Voelde me ook niet altijd even veilig op het kleine bankje op de voorste rij. Helemaal niet als er een 1.80 meter lange acteur op een meter van je staat, net reuzen. Misschien dat ik door mijn plaats het gevoel kreeg dat ik middenin het stuk zat. Het verhaal wordt helder verteld, en de dubbel- en zelfs triplerollen werden fantastisch uitgevoerd. Je werd echt meegenomen in het verhaal, het is toch een stuk levendiger dan in een geschiedenisboek. Het opsommen van de namen van een aantal vermoorde slaven. Kippenvel! Jammer eigenlijk dat dit als jeugdvoorstelling stond: Dit had makkelijk bewust voor volwassenen gespeeld kunnen worden. Maarja, zondag was de allerlaatste voorstelling, en wat ben ik blij dat ik deze nog heb kunnen zien!

Jaaaaaa, een echte aanrader!! Mooie voorstelling! In ongeveer 3 uur (+ half uur pauze) wordt het verhaal van Gilgamesj op een heldere manier verteld. Of meer gespeeld en verteld. Door de acteurs, door tekst, door beeld. Voor een eerste try-out was dit een heel goede voorstelling! Vooral goede rollen van Fedja van Huet en Theu Boermans. Bracha van Doesburg heeft mij ook verrast (aangezien ik haar alleen van de zeer irritante Mona-reclames ken). Mooi verhaal, mooie enscenering, en vooral ook de zondvloed is creatief verzonnen! (Jammer alleen dat halverwege het brandalarm afging…..de acteurs speelden onverstoorvaar verder.)

Ik was blij verrast bij het zien van deze voorstelling. De recensies aan het begin van het seizoen waren niet noemenswaardig positief. Een gewei voor de teksten van Acda en de Munnik. Die blijven toch prachtig! En één voor het acteerwerk van Carice van Houten. De tomaat is voor ‘Lenny’, die extreem onduidelijk zong. Ik verstond slechts flarden. Gelukkig zong hij maar 2 of 3 nummers. En een gewei voor het geheel, wat naar mijn idee vrij goed in elkaar zat. Je moet alleen geen Acda en de Munnik voorstelling verwachten, want dat krijg je niet.

Een Griekse komedie naar deze tijd vertaald. Het lijkt bijna een aanval op zowel Irak als Amerika, alleen is Irak in dit geval Iran en Amerika ‘de westerse wereld’. Om hun mannen zover te krijgen de oorlog te beeindigen starten de vrouwen een boycot van sex. Dit leidt tot hilarische momenten, maar ook tot overdadig gebruik van het woord ‘neuken’. Fantastisch acteerwerk van Michel Dousselaere. Het lijkt hem geen enkele moeite te kosten de (bij)rol van huismeester te vertolken. Het samenspel van de kamermeisjes is eveneens erg goed. Decor: erg mooi: Receptie, keuken en kamers ineen. Marisa van Eyle viel helaas erg tegen. Al met al een goede en vermakelijke voorstelling.

Dat het zou beginnen met een gevecht in de foyer was me al bekend, maar dat het zo overgeacteerd zou zijn had ik niet verwacht. Dat is dus al een reden voor een tomaat. Ook gaf het geen extra dimensie aan het stuk zelf. Catharina vond ik té feministisch, zelfverzekerd aan het begin. Het spel was wel goed, het stuk werd helder gebracht. Alleen jammer van de humor die af en toe te veel op dronkemanshumor leek. De ‘verkleedpartijen’ in het stuk waren wel fantastisch gedaan. De stiltes, oa tijdens de badscène, waren zeker nodig. Met name die rustpunten maakten het toch nog tot een goede voorstelling. Kort samengevat: (Té) veel slapstick, goed spel van de acteurs en mooie momenten van rust.

Mooie voorstelling over de welbekende verboden liefde. De combinatie van toneel en dans zorgt voor een versterkt contrast tussen de families. Vooral het dansen is een ware lust voor het oog, werkelijk fantastisch. Dat je met dans zoveel emotie kan laten zien. De keuze van Ola Mafaalani voor de combinatie van tango met toneel verdient dan ook een gewei, net als de uitwerking daarvan. Ook Los Hermanos Macana verdienen een gewei voor hun geweldige dansprestaties. En wat speelde Bart Klever trouwens goed! Hij overtrof eigenlijk alle andere acteurs (niet dansers). Niet dat de anderen slecht waren: integendeel. Vooral ook Pierre Bokma zette (tegen mijn verwachtingen in) een goede Romeo neer. En dan de engel. Een intrigerend personage, en ook mooi geacteerd (door Adelheid Roosen?). Erg jammer was de geur die zich na een tijdje door de zaal begon te verspreiden. Het was geen geweldige voorstelling, of liever gezegd: ik heb beter gezien. Ik had het gevoel dat er iets miste, al ben ik er nog niet uit wat. Ondanks dat is het toch zeker een must om te zien. Al was het alleen om de dans.

Geen geweldige, wel een vermakelijke voorstelling. Voor de pauze verveelde het niet, was niet langdradig. Na de pauze liep het iets minder lekker. Desalniettemin zit er een gezonde dosis humor in en is het verhaal goed te volgen. En wat is Bram van der Vlugt toch een goed acteur. Weer eens wat anders dan Sinterklaas! Ik was alleen niet zo ontzettend onder de indruk van het totaal, maar dat heb ik vaker bij moderne stukken. Ze hadden in ieder geval geen half-lege zaal verdiend.

Ondanks dat deze voorstelling erg lang duurde (3 uur), bleef het boeien. Ik heb geen enkele keer op m’n horloge gekeken (emn dat zegt wat!). Prachtig spel van met name Halina Reijn, Harry van Rijthoven en Jappe Claes. En wat een mooie regie van Theu Boermans! Het verhaal was heel helder. Wat ik moet denken van het begin, waar ze zogenaamd voorbereidingen treffen voor een voorstelling, weet ik niet. Dat zag er allemaal vrij naturel uit, op Ria Marks na, die naar mijn idee sterk overacteerde. Maar overal een prachtige voorstelling die het zeker waard is om bekeken te worden!

in één woord fantastisch! was echt helemaal onder de indruk. wat was de muziek goed gekozen en in de voorstelling verwerkt. dit soort kwaliteit wil ik vaker in het theater zien!

wat een intrigerende voorstelling. het deed erg absurdistisch aan. heb met stijgende verbazing zitten kijken, maar bleef echt constant geboeid. de tomaat is voor zowel lard adrian (niet goed verstaanbaar) als de ‘buik’ van eva duijvestein (die was echt niet hoogzwanger).