Zes uur toneel die voorbij vliegen, dat moet al voldoende zijn voor een aantal geweien. Niet alle interactiviteiten komen even goed tot hun recht, niet alle nieuwigheidjes evenzeer (en de broodjes waren op, maar goed - het was een try out), maar over de gehele linie meer dan boeiend, misschien wel belangrijk hier en daar, en vooral heel fijn geacteerd. Zonder anderen tekort te willen doen, Fedja vH als Coriolanus en Hans K als Antonius als uitblinkers wat mij betreft.

Een topcast, en dus oerdegelijk theater. Knap om zo’n lap tekst tot aantrekkelijk theater te maken, en interessant om dat zo weinig geengageerd en gemoderniseerd te doen. Maar het blijft een beetje bij knap en interessant; ik miste urgentie, ik miste dramatiek, ik miste een opvatting over het stuk. Hoe goed ook, toch een beetje een teleurstellend project naar mijn gevoel.

Wat een zegen voor het Bos dat Jeroen van den Berg gekomen is! Een schitterend stuk, in een wonderschoon decor en prachtig hertaald. Zelfs de theater-van-de-lach aspecten, bepaald niet mijn ding, zijn niet ergerlijk en brengen de voorstelling niet uit evenwicht. Voor het eerst in jaren waren de twee uur na half tien meer de moeite waard dan de picknick voor die tijd.

Theater met hart en ziel, maar in het spelenthousiasme gaan de scherpe kantjes van de voorstelling wel een beetje verloren. Da’s jammer. Hilde De Baerdemaker als Blanche is goed, maar toch geen Chris Nietvelt.

Een gewei in elk geval voor de prachtige namen. Verder maakte de voorstelling gewoon een erg sympathieke indruk op me, in tegenstelling tot de meeste dansvoorstellingen. Maar wel minder dan The Skirt een jaar of wat geleden.

Het klonk zo mooi, Otten en van de Sande Bakhuyzen, met een topcast, maar het valt toch wat tegen allemaal. Jaap Spijkers als Jack Nicholson is sterk (natuurlijk), maar verder worden er zo ontzettend veel thema’s doorheen gejaagd dat het emotioneel allemaal maar ontzettend weinig doet.