Normaal ben ik niet zo’n danstype maar deze voorstelling was heel fijn. In een subtiele mix van dans en Argentijnse tango wordt een verhaal - het eeuwige verhaal - van verval, aantrekken en afstoten verteld. En en passant ook nog even de geschiedenis van de Argentijnse tango. De mensen van Lieber Gorilla hebben goed les gehad: ze vermijden, nee, ze spelen met het archetypische, zogenaamd on-hollandse beeld dat men van tango heeft (en waar dhr. Schaap in zijn recensie met beide benen is ingestapt). Tango wordt ingezet om dat verval en de rokerige, broeierige sfeer die tussen mens-man-vrouw heerst te schetsen, herkenbaar en reflecterend. Herkenbaar omdat menig tangosalon hier ten lande zo is en werkt, reflecterend omdat men daarmee via dans daar een eigen visie op geeft. Bijna zonder oordeel.
Bijna… maar dat kun je beter zelf gaan zien.