minirecensies

Weg

Een levenslied. Prachtig. Josse de Pauw vertelt een verhaal, zijn verhaal, of zingt hij z’n eigen requem. Als een oud stuk hout, drijvend op zee. Maalstroom, draaistroom, onderstroom, kolk. Zonder te willen kiezen. Zonder hoop, maar dat geloof ik niet. Er zitten twee godjes op een wolk. Ze zien een mens: ‘Kijk daar!’ ‘Waar?’ ‘Daar!’ ‘Waar dan?’ ‘Te laat, het is al weg.’ ‘Wat was het dan?’ ‘Dat is moeilijk uit te leggen.’
Een oude man. Een grote familie. Het is een wonder dat ze er allemaal nog zijn. Gebroken armen, bloedneuzen. Het is een wonder dat ze er allemaal nog zijn. Hij zingt, twee muzikanten, foto’s. Een groot stuk ijs smeltend in de zon. Dat is het mooiste wat er is. Een auto zonder remmen rijdt in een bergpas de bocht om. Zijn gebit op de tafel. Hij zou het liefst zijn neus erbij leggen. Een oor. En dan steeds meer. Langzaam weg. Ik heb gehuild.

LvdB gezien 10/09/1999 op Het Theaterfestival

Weg zien en sterven.

BV gezien 10/09/1999 op Het Theaterfestival