Ja, zo kun je ook een nieuw gezelschap starten. Een jaar lang onder de radar kleine projecten doen en dan even een van de betere voorstellingen van het seizoen afleveren. Gelaagd en complex met interessante ideeën over generaties en revoluties. Met wat ex-leden van JongHollandia en Kopna Kopna heeft Paul Koek een fijne club piepjonge acteurs en muzikanten in huis, die nog wel verder zullen groeien.
Toch ook een tomaatje, omdat de hoge inzet af en toe over the top schiet en belachelijk dreigt te worden. Daarnaast werd de meerwaarde van de samenwerking met de Griekse acteurs maar niet duidelijk.

Ik heb de voorstelling gezien in Utrecht met mijn klas als Gymnasium-uitje. De voorstelling was zo saai, iedereen was opgelucht dat het was afgelopen. We waren met zo’n 50 personen, en werkelijk niemand vond de voorstelling goed, zelfs de docent en de ouders niet. Waarom kan een klassiek stuk niet gewoon als een klassiek stuk worden uitgevoerd? Waarom moet het nou zo “modern” gemaakt worden? De kleding was slecht, net alsof alles uit het Leger des Heils kwam. Het verhaal was moeilijk te volgen, je hoorde alles door elkaar, muziek, gezang, stemmen.. Er was helemaal geen decor, het enige wat er was waren lichteffecten. De acteurs deden allerlei rare dingen, waar echt geen touw aan vast te knopen was. HET WAS GEWOON GENANT. En dan midden in de voorstelling komen allerlei beeldschermen naar beneden, met allemaal rare beelden van ogen en tanden enzovoorts met bizarre geluiden.. het leek wel een goedkope horrorfilm! We hebben in de zaal ongeveer zo’n 7 slapende mensen geteld, en waarschijnlijk waren er meer. Ik denk dat het wel duidelijk is: ga niet naar deze voorstelling!

Vorige week las ik (8weekly, Maaike van Geijn) dat dit “eeuwenoude verhaal over oorlog, democratie, dictatuur en persoonlijk gewin”, verrassend, verfrissend, nieuw en bruisend op de planken was gekomen. Euripides kon tevreden zijn. Dit drama van het nobele Athene (Theseus) dat het door Thebe verslagen Argos (Adrastos) te hulp komt om het recht, het oorlogsrecht, te doen respecteren, had een geslaagde modernisering ondergaan. Video, muziek, veel muziek, veel tekst synchroon nederlands en grieks gebracht en heel veel fysiek uitputtend bewegen.
Toegegeven: allemaal waar en het ziet er spectaculair uit. De acteurs/musici leveren topsport af. Her en der komen prachtige teksten op de toeschouwer af. De muziek beneemt je zo nu en dan de adem, maar is dan ook adembenemend hard.
En met wat goede wil schemert Euripides toch nog door dat alles heen.
Maar het is te veel. Te lang (2,5 uur). Te beweeglijk. Te onverstaanbaar (soms). Te onbegrijpelijk (de video) hier en daar. Te grappig een enkele keer ( vliegtuigje).
Het is ook geen goed teken als je kont en de stoel waarop je zit ruzie met elkaar krijgen en houden.
Kortom, heel belangwekkend, maar niet super, deze smekelingen.

Het Leidse gezelschap van Paul Koek zet met Smekelingen zijn eerste grote voorstelling neer in de Leidse Schouwburg. Na zijn Dede le Taxi waren de verwachtingen hoog gespannen en Koek maakt ze helaas niet waar. De tragedie van Euripides heeft ontzettend veel actualiteitswaarde, maar die raakt ondergesneeuwd in een teveel aan vondsten en een overdaad aan muziek. De eerste uur en drie kwartier is alles prachtig in balans, maar nadat de Atheners optrekken naar Thebe ontspoort het geheel hopeloos. Onnodig gebruik van video, een teveel aan vondsten, een ongetwijfeld hilarisch bedoelde, maar tenenkrommende zelfmoordscène en een afstandbestuurbaar vliegtuigje en overal percussie onder: het is gewoon teveel. Als Koek de laatste drie kwartier schrapt dan krijgt hij vier geweitjes. Want in het eerste deel bewijst hij nog steeds prachtig muziektheater te kunnen maken.