minirecensies

Ongebluste kalk

Het is te hopen dat Paul Koek & The Gang op de Theater-Bassline eens flink gaan uitpakken, want ze maken best wel een aardig potje Electronic Body Music (voor wie die term nog kent). Wat die muziek dan weer in deze voorstelling doet is mij een raadsel. Zolang de muzikanten een geluidsdecor maken is het prachtig, zodra het muziek moet worden is het lachwekkend. Gewei voor Fedja.

SvdB gezien 05/09/1999 op Het Theaterfestival

Deze voorstelling druist in tegen alle wetten van de monoloog, maar het werkt wel. Hij is gebaseerd op dagboek-aantekeningen van Marinus van der Lubbe, die alleen maar over koetjes en kalfjes schrijft in een wel zeer krakkemikkig nederlands. Rienus staat de laatste tijd enorm in de picture. Is een cult-figuur geworden onder een selecte groep kunstenaars, na het zien van deze voorstelling begrijp ik waarom. Deze man met zijn gebrekkige schrijfstijl, zijn onvermogen om zich te verklaren, deze ultieme anti-held, wekt in deze tijd het verlangen op om ergens in te kunnen geloven. Enige kanttekening is de onverklaarbare aanwezigheid vn de poppenspeelster, de vrouw achter Ieniemienie. Laat haar weg en het is een perfecte voorstelling.

MvA gezien 26/01/1999

Ik heb lange tijd niet geweten wat te schrijven over deze voorstelling, ik denk inmiddels wel door te hebben hoe dat kwam: ik was zo onder de indruk van de fenomenale acteerprestatie van Fedja van Huet dat dat al het andere naar de achtergrond drong.

Maar als ik dan toch een poging doe kom ik tot de conclusie dat ik de teksten erg goed vond, al moest ik er wel even aan wennen. Ik moest sowieso even wennen aan de figuur Marinus v/d Lubbe zoals die hier werd neergezet. Maar als de voorstelling eenmaal een kwartiertje aan de gang is, blijkt dat het allemaal perfect past: zijn maniertjes, zijn kleding, zijn teksten….het klopt gewoon. De muziek vond ik overweldigend en onmisbaar. Die rol van die vrouw echter….in het begin als ze gaat zingen lijkt het even alsof ze meer gaat zijn dan alleen een decorstuk, maar helaas is dat niet het geval en dan kun je je afvragen waarom ze er niet gewoon een decorstuk hebben neergezet. Ik kon me er verder niet aan storen, Fedja en de muzikanten vulden het podium en trokken alle aandacht naar zich toe, op fenomenale wijze. Hulde!

MR gezien 25/01/2003

Prachtige monoloog door Fedja van Huêt. Het stuk vertelt een geschiedenis van Marinus van der Lubbe, die in 1933 de Duitse Reichstag in brand stak. De hoekige tekst, die mede gebaseerd is op teksten van Van der Lubbe zelf, wordt krachtig ondersteund door Van Huêts ijzersterke spel. Het fraai en effectief vormgegeven ‘Ongebluste Kalk’ geeft een mooie visie op de persoon Van der Lubbe en de omstandigheden die leidden tot zijn uiteindelijk onvermijdelijke en dramatische daad.
Wél nog een tomaat voor de geheel overbodige rol van Marike Nieuwint.

JP gezien 25/01/2003