MAAT voor MAAT toont maar weer hoe veelzijdig en veelbelovend regisseur/schrijver Köroglu en thEAter EA is. Door het publiek midden in de voorstelling te plaatsen, werd het publiek direct bij de voorstelling betrokken. Mede hierdoor en door de integratie van passende muziek en de prettige, en vooral open manier van spelen van de acteurs, droegen bij aan een spannende voorstelling die van begin tot eind goed in elkaar zat. De voorstellingen van thEAter EA zijn tot nu toe altijd de moeite waard!

Het was echt super. Van het begin tot het einde volledig in het stuk. Goede spelers, mooi gezet. De publieksopstelling maakt het heerlijk, zeer dicht op de acteurs. 90 minuten gingen om in gevoelsmatig 60. Ben zeer benieuwd geworden naar hoe “tough it is outthere” in het Shakespeare’se Wenen.

De zeven spelers zetten stuk voor stuk zeer krachtige, intrigerende personages neer, zowel qua karakter als qua uiterlijk. Ze zijn prettig en boeiend om naar te kijken. De spanningen tussen de verschillende figuren zijn constant voelbaar, waardoor je als toeschouwer geen moment je aandacht verliest.
De rollen, ook relatief kleinere zoals die van de bewaker, worden met verve ingevuld en vormgegeven, zodat je op een gegeven moment het gevoel krijgt alle karakters persoonlijk te kennen. Dat komt ook doordat het publiek tussen de spelers zit. Het kleine speelveld is de kruisvormige ruimte die overblijft tussen de vier blokken met banken waarop de toeschouwers zitten. Ook de spelers zitten, als ze niet op het toneel staan, tussen het publiek, kleden zich er om en maken hier en daar achtergrondgeluiden.
Het verhaal lijkt af en toe even wat chaotisch, vooral omdat sommige spelers een dubbelrol hebben. Maar door subtiele kledingwisselingen en sterk spel is het steeds wel duidelijk hoe de vork in de steel zit. Het verhaal heeft klucht-achtige elementen, bijvoorbeeld door de verkleedpartij van de hertog die zich voordoet als broeder, maar de humor is niet flauw, eerder verrassend. Ook de seksmomenten zorgen voor de nodige humor en opwinding.
Hoewel de personages op een gegeven moment een herkenbaar, eenduidig karakter lijken -als ware echte soap- te hebben, reageren ze soms opeens op onverwachte wijze. Daardoor is het stuk geen moment saai.