Gisteravond in de Brakke Grond was er eindelijk weer eens zinnig theater te zien. Ik geloofde al bijna dat er alleen nog toneel is om het grote publiek te vermaken maar ‘t Barre Land speelt onvervalst gedurfd, moeilijk en politiek toneel. En toch werd deze langgerekte klacht tegen de hypocrisie van de macht niet saai of belerend. De tekst van Bernard is snel en heel veel en zit vol herhalingen, maar het is ook belachelijk grappig en onder het cynisme zit ook veel gevoel. Het stuk gaat over de jaren 70, maar is actueler dan alles wat ik verder zie of lees. Margijn Bosch is een hele mooie door angst en haat opgevreten kindvrouwtje als presidentsvrouw. De president van Vincent van de Berg is eng en glad en toch garismatisch. En Martijn Nieuwerf is het mooiste meisje op het toneel dat ik heb gezien. Te grote stoelen en een heeeeel mooi kachelbad. Meer hiervan.

Typisch Barre Land meets typisch niet Barre Land: wel een boek uit het hoofd geleerd, maar ook in de blote kont! Wasdanou!?
Met een fenomenale houtgestookte badkuip als op twee na beste bijrol.
Het liefje van meneer de president was goed en lief (bijna bah wat lief) en het sloofje van mevrouw de presidentsvrouw was erg hulpeloos behulpzaam, erg goed.
Hoed af voor mevrouw de presidentsvrouw. Weer knap gedaan. Dat was voor de pauze.
De monoloog na de pauze kwam minder aan. Zal ook aan mij hebben gelegen, maar minder kwam-ie toch wel aan.

Wel weer graag gezien, deze, maar helaas minder goed gehoord. Een tomaat voor mezelf en eentje voor jullie daarvoor, akkoord?

Eerzucht en haat, daar gaat het om. Dat meent de president in deze tekst van Thomas Bernhard. Hij is aan een aanslag ontsnapt. Zijn overste is dood net als het 17-jarig hondje van zijn vrouw. Zij liet het dode beestje direct uit haar handen vallen. Of gooide ze het weg? Het echtpaar vertegenwoordigt de arrogantie van de macht. Alles draait om hen, verantwoordelijkheidsgevoel ontbreekt. Een typische BL-voorstelling: spelplezier, humor en intelligentie. De manier waarop het personeel geschoffeerd wordt, de mannen in het bad, de president en zijn geldverspillende liefje. Zo schattig! Vind ik.