Oja, Belgisch modern theater. Nounounou, voor mij niet totaal geslaagd, maar het is belachelijk hoe weinig mensen er in de zaal zitten, en dan nog de handjes op elkaar krijgen; heel dapper hoor.

Ik hou wel van Werner Schwab, maar alleen als het zo gespeeld wordt dat ik het kan volgen. Dat ging hier een beetje mis en dan wordt het erg saai, ondanks enkele mooie plaatjes.

Ik leg het nog één keer uit: je maakt een voorstelling waarin het allemaal heel erg is, maar waarom je toch moet lachen, òf je maakt een voorstelling om te lachen, waarin het eigenlijk allemaal hee

Leuk dat Hollandfestival. Een tof concert in de Westergasfabriek van de Belgische dj eavesdropper.

bah, alweer incest

Naar het schijnt een bewerking van de Oresteia, maar Peter Verhelst en Luk Perceval hebben zich wel erg veel vrijheid gegund. Incest is zo ongeveer het enige thema dat aan bod komt.

Ik was benieuwd eindelijk iets van de veelgeroemde Jan Decorte te zien, maar als ik op deze voorstelling moet afgaan, is het de meest overschatte theaterbelg sinds tijden.

(luid roepend)
twas niks
flauwe zever
in blikskes
nog ni eens
vur klein manne
kvon er niks aan
de rest wel
ksnap er niks van

Zo’n slechte voorstelling heb ik nog nooit gezien. Het niveau was amateuristisch. Waarom staat zoiets in de Stadsschouwburg?

Wat een precisie! Anderhalf jaar geleden gebruikte een andere minirecensent dat begrip ook al.