Holland Festival (2000)

bah, alweer incest

Leuk dat Hollandfestival. Een tof concert in de Westergasfabriek van de Belgische dj eavesdropper. Alleen een beetje vreemd dat er vier rare mensen in een pierebadje allerlei belachelijke dingen doen, roepen en schreeuwen. Blijkbaar waren meer mensen verrast, want bijna 30 mensen gingen zomaar weg. Gelukkig waren ze niet altijd even goed te horen en als je je ogen stijf dicht hield dan werd het concert voor mij bijna draaglijk.

Naar het schijnt een bewerking van de Oresteia, maar Peter Verhelst en Luk Perceval hebben zich wel erg veel vrijheid gegund. Incest is zo ongeveer het enige thema dat aan bod komt. Voor de rest heel veel heel harde muziek, acteurs die continu buiten adem zijn (misschien hebben ze daarom zo weinig tekst), en water. De vormgeving is het gewei meer dan waard.

Erg fijne concert-voorstelling over de Nederlandse berg. Geweien voor de wielrenshirtjes, componist Florentijn Boddendijk, regisseur Paul Koek, langzaamfietser Bart Visser en geestelijk leidsman Dick Raaijmakers die eindelijk mag uitleggen wat sport nu eigenlijk is: ‘Dat is een stukje van een ladder.’ Fuck het EK! Vive le Tour!

Eindelijk iets gezien van de belangrijke Amerikaan. Het ging over eerlijk acteren zonder trucjes. Dat werd een ander trucje; alles werd vertraagd, ritueel, verstild. Het zag er ook eng uit, dat acteren zonder trucje. Toch gewei omdat het gat in het Gasthuis weer eens gebruikt werd.