Bellevue lunchtheater mis ik zelden. Voor mij was dit een weinig geslaagde voorstelling. Zelfs het “witte” foldertje heeft mij niet veel wijzer gemaakt.

Drie geweien voor de tekst van schrijver Ger Beukenkamp, een voor grande dame Ineke Veenhoven, een voor fris naturel talent Achmed Akkabi en een voor de regie van Floor Maas.

Oei, dat is geen goeie seizoensstart. Boe wat een ratje toe van mimeexpressie.

Vooral het woordje ‘tapdans’ trok mijn aandacht en deed me besluiten om de voorstelling te gaan bekijken.

Dit familie”feest” begint wanneer de vader van Theo(dor Holman) is overleden.

Grappige voorstelling van net afgestudeerden van de Amsterdamse theaterschool. Over de familiefietsenmakerij van Pit, en de wat vreemde relaties met zijn vrouw en zoon.

Dit oudje van Herman Heijermans werd geschreven voor zeven a acht personages. Ria Eimers en Olga Zuiderhoek spelen het met zijn tweeen. Olga als de meid en Ria alle overige rollen.

1 Gewei voor de energie en inzet van de akteurs.

Hele jonge acteurs, die te enthousiast spelen om de tunnelvisie van psychiatrische patienten geloofwaardig te maken. Kleren zijn hippig, de vloer in kleurige linoblokken.

Een prettig stuk met een - heel klein - scherp randje. Twee patienten van een kliniek vallen voor elkaar, maar ze kunnen het niet aan.