theaterpraat

Spaanse keuken beter dan Spaans theater?

Rodrigo Garcia.jpg

De slechtste plek om een schandaal te verslaan is vaak de plek waar het plaatsvindt. Ik moest op een Nederlandse krantensite lezen dat Poolse theatercritici en dierenactivisten niet van dooie kreeft houden, terwijl ik toch zelf op het gewraakte festival aanwezig was. De kreeft, dat was de ster uit de voorstelling Accidens; Killing to eat van de Spaans-Argentijnse regisseur Rodrigo García, die te zien was in Wroclaw, Polen op een festival ter gelegenheid van de uitreiking van de Europese Theaterprijs.

Ik zag de voorstelling zelf niet, dat wil zeggen op video; de performance  kon niet doorgaan, omdat een van de meegebrachte kreeften het niet had gehaald. Wrowlaw is een opvallend leuke en wereldse stad, maar blijkbaar zonder kreeft op voorraad. De voorstelling duurt 25 minuten en bestaat basically uit het versterven, in stukken hakken, grillen en opeten van een (1) kreeft (formaat flinke schoenendoos) door een (1) acteur.

Aan het begin wordt de kreeft uit een bak water gevist en vlak voor het publiek aan het een draad opgehangen. De acteur doet hem een microfoontje om zodat je de langzaam zwakker wordende hartslag kan horen (eat that Guy Cassiers). Acteur rookt een sigaartje en drinkt een glaasje wijn. Na een minuut of wat wordt de kreeft overgebracht naar een werkblad, hakt de acteur de grote scharen eraf en snijdt hij het beest professioneel (hij zal inmiddels wel enige ervaring hebben) overlangs doormidden. De twee helften gaan met de vleeskant naar beneden de grillplaat op, het dier vertoont nog wat laatste spasmes.

Tijdens het wachten klinkt een immens lelijke cover van What a wonderful world en verschijnen op een videoscherm Italiaanse woorden, als een soort karaoke-begeleiding; snel voor mij om te volgen. Dan is de kreeft klaar en eet de acteur hem op. Einde. Geen buiging, geen applaus.

Het was nogal weird om een performance die zo drijft op geluid, geur en aanwezigheid op video te zien. Tijdens een eerdere uitvoering in Wroclaw heeft een Poolse student -las ik dus twee dagen later bij Vlaamse collega- de kreeft weer terug in zijn bak water gezet. Nu is er gedoe met aangiftes wegens dierenmishandeling, protesten door ongewassen, zwartharige meisjes en enig boegeroep tijdens de prijsuitreiking. De lokale kranten staan er vol mee, maar ja; dat Pools…

Het festival is inmiddels achter de rug; ik betwijfel of we er nog veel van gaan horen. Ik zal nog eens even nakijken of de ontvangst van Accidens in de rest van de wereld even stormachtig was. Heeft iemand Accidens gezien, of vergelijkbare ervaringen?

Simber op 06/04/2009 - 13:49   1 reactie
meer over dieren

reacties

Bij Wie is de Chef (RTL 4) wordt bijna wekelijks een schaal of weekdier zonder pardon bruut de pan in gehakt. Het erge is dan dat zo’n kreeft al een hele dag in een koelkast heeft liggen creperen. Waarna we allemaal getuige mogen zijn van zijn laatste stuiptrekkingen in de pan.

Ik zou niet weten wat ik zou doen als het live in het theater voor mijn neus zou gebeuren. Deels wil ik mijn schoenen uitdoen en gaan gooien, maar aan de andere kant moet een acteur ook wel eens eten, toch?

Pinguin 07/04/2009 - 18:19