Ging toch wel naar deze voorstelling met een beetje ´n bang voorgevoel-zeker nadat ik de wat snibbige recensie in de NRC had gelezen. Maar niets is minder waar! ´t Barre Land laat met Woyzeck een wonderschone voorstelling zien. De voorstelling begint met aantekeningen uit een notitieboekje uit het jaar 1000 uit Japan.Deze aantekeningen worden omringd door allerlei fragmenten. Deze fragmenten zijn grappig, omtroerend en (soms)zo ongelovelijk mooi!(en het erge is dat je als je ze hoort, je al weet dat je er te weinig van onthoud…)En ineens gaan al deze fragmenten subtiel over in Woyzeck!

Hiervoor ga je nu naar ‘t theater-en kom je helemaal blij dat je dit gezien hebt naar buiten!
Een stuk waarin Jacob Derwig en Vincent v/d Berg soms samen Professor Peter Kien spelen en moeiteloos switschen tussen personge-dat is weergaloos! Ook een diepe buiging voor Margijn Bosch als de huishoudter Therese met haar “gesteven rok als een reuzenmossel!” en ook Peter Kolpa is ijzersterk als de broer/Dokter Georg Kien!
Het stuk begint enorm hilarisch en geleidelijk verschuift dat steeds meer, eindigt zelfs diep tragisch. Een stuk wat ik nog leuker vind dan het boek!!!
En een extra gewei voor de lekkere pretzels en warme worst..

Een stuk dat vlees nog vis is! Het verschrikkelijke “de zaal in spelen” van de acteurs is hemeltergend! Het stuk weet je nergens ook maar te raken of een uitdaging te bieden. Het enige leuke is nog het gigantische witte achterdoek, wat tergend langzaam omhoog kruipt (daarom alleen het ene gewei).
Het stuk kabbelt voort en wist mij nergens ook maar te boeien, en komt tot een einde waar de honden echt geen brood van lusten!