U mag weten dat Terra absoluut mijn favoriete jeugdtheatergroep is. Ze maken al jaren fantastisch poppentheater met een enorm gevoel voor het bespelen van hun figuren. Nu dus ook weer hoopvol naar het theater gereden met op de achterbank mijn nichtje van zes.
Voor de voorstelling begint, zijn wij allebei al bezig met speculeren over wat er allemaal gaat gebeuren met de decorstukken, die al op het toneel staan. De lange sokken… van wie zouden die zijn?
De voorstelling begint en meteen herken je de stijl van Terra; vrolijk, gek, soms ingetogen, spannend en echte poppenspelers aan het werk. Nu heb ik toch één kanttekening aan het geheel (met pijn in m’n hart). De liedjes voegen voor mij erg weinig toe aan het geheel. Waarom kiezen voor een musicalachtige voorstelling als het zoveel mooier wordt als je dat gedoe weglaat. Natuurlijk zijn “Kikker” en “Dolfje Weerwolfje” een groot succes geweest, dus waarom geen herhaling van zetten. Maar de vaart wordt een beetje uit de voorstelling gehaald en de teksten zijn vaak erg moeilijk te verstaan. Jammer, want de rest is weer prachtig. Mijn nichtje is (en dat vind ik toch het belangrijkste) helemaal in de wolken van Kleine Ezel en zijn vriendjes!