Het thema is interessant en actueel, de locatie is geweldig, het toneelbeeld is prachtig. Toch is het te weinig voor een boeiende voorstelling. Zodra het duidelijk is waar het over gaat is er te weinig ontwikkeling en krijgen we meer van hetzelfde. Misschien is Timon van Athene niet de sterkste Shakespeare, uit deze bewerking zou toch meer te halen moeten zijn…

Een hele knappe voorstelling, een minimaal decor, weinig actie, maar door een uiterst sterk spel boeit de voorstelling de gehele tijd, ondanks dat er in eerste instantie helemaal niets gebeurt. Een totaal alternatieve behandeling van Oom Vanja. Om het verhaal echt te kunnen volgen is het denk ik wel goed om enige kennis vooraf te hebben. Verder drie tomaten voor de drie dames op de achterste rij die het nodig vonden om hun eigen voorstelling te maken en het zodoende nodig vonden om gedurende het hele stuk met elkaar door te blijven praten… blijf dan thuis!!!

Rouw siert Elektra is een voorstelling die helemaal gelukt is. Sterke tekst die overtuigend gebracht wordt, met name door Halina Reijn en Pierre Bokma. Ondanks alle problematiek vooraf is Van Hove er absoluut in geslaagd om een ijzersterke voorstelling neer te zetten, vol emotie die tot het eind blijft boeien! Extra gewei voor het gebruik van mulitmedia (eindelijk eens niet een maker die multimedia gebruikt om het gebruiken… maar het een dienende rol geeft, waardoor het een goede toegevoegde waarde heeft).

Leuke avond in de Toneelschuur: goed spel, mooie poppen, de instrumenten van Costa zijn als vanouds weer inventief. Het verhaal is zeer de moeite waard, al had het spel soms iets minder over de top gemogen. Maar misschien is de voorstelling door dit niet te doen nu juist geschikt voor de hele doelgroep….

Een mooie voorstelling, qua decor, qua tekst en ook qua spel. Toch ontbreekt er iets. Het is te vlak, de ontwikkeling die Caligula doormaakt in zijn waanzin komt onvoldoende naar voren. In die zin een gemiste kans.

Eerst maar eens drie geweien voor de nieuwe Toneelschuur.. wat een MOOI theater is dat geworden!! Wellicht dat de A’damse Stadsschouwburg er een voorbeeld aan kan nemen??
De andere geweien, of eigenlijk ook alle zes (dan geven we ze maar twee keer weg…) voor Vrijdag!! Ga het zien nu het nog kan! Op deze donderdagavond werkelijk een top-Vrijdag gezien.

Wat kunnen mensen toch mooi lijden! Als er iets blijft hangen na het bezoeken van deze voorstelling is het de totale leegte in het bestaan van de hoofdfiguren, op een prachtige wijze vertolkt. Maar dan op een prachtige, luchtige wijze vertolkt. Iedereen is op zoek, maar eigenlijk vindt niemand datgene dat men zoekt. Mooi, mooi, mooi!

Het gaat over verval, het gaat over verlies, het gaat over Jeanne, maar vooral ook over de schouwburg zelf. Het toneelbeeld is schitterend en hoewel ik ongetwijfeld niet alle overdadig in de voorstelling aanwezige symboliek begreep is het een voorstelling die aanzet tot nadenken… en is dat nu eigenlijk niet de bedoeling van goed theater??

Er zijn al veel minirecensies over deze voorstelling geschreven, maar soms kan er niet voldoende lof over een voorstelling uitgestort worden. Verrassende en mooie regie, prachtige vertaling van Bouazza, mooi decor, een werkelijk ontroerend einde en natuurlijk een meer dan geweldige Hans Kesting. Deze voorstelling is compleet, af, intrigerend, overdonderend, ontroerend, kortom: een absolute must!

Is dit nu echt zo’n slechte voorstelling? Goed, het wordt niet echt duidelijk waarom Hedda is zoals ze is en dat is zeker een tomaat waard. Maar verder is gewoon een goede en mooi gemaakte voorstelling, waar ik met veel plezier naar gekeken heb. Geen absolute topper, maar zeker de moeite waard!