Het zijn een hoop idiote elementen bij elkaar maar desondanks (of wellicht dankzij) naar het einde toe toch erg mooi. Chris Nietvelt in alweer een indrukwekkende rol, redelijk ingetogen ditmaal. De jonge operazangeressen die het koor vormden leken enigszins verdwaald. Ze zongen mooi, maar ook heel voorzichtig en hun aanwezigheid was te licht naast die van de TA-toppers. Daar had de nieuwste aanwinst van het ensemble Marwan Kenzari gelukkig geen last van, nog op de toneelschool, maar hier al wonderwel op zijn plek.