Vijf kwartier duurt het. De eerste drie zijn gaap. Want die mevrouw kan niet acteren. En uit solidariteit doet die dikke meneer dat dan ook maar niet. Die vertelt dus ook over zijn moeder gewoon zoals hij thuis praat. Gaap, gaap, gaap. Maar dan. Na drie kwartier. De dikke meneer speelt dat hij zijn moeder is. Die moeder vertelt over zichzelf en over de relatie met haar man. Wauw. Ik zit op het puntje van mijn stoel. Dan probeert die mevrouw in het laatste kwartier ook haar moeder na te doen. Kan ze dus niet. Gaap dus weer. O ja, de moeder van die dikke meneer heet Thea, en die van de mevrouw Rietje. Hoe de hond heet weet ik niet. Want er doet dus ook nog een hond mee.