Het plot ontwikkeld zich langzaam, en hoe leuk de acteurs ook zijn, de spanningsboog zakt toch even halverwege het verhaal, De toeschouwer word even bedolven door een hoeveelheid tekst en informatie, waarbij de aandacht de weg kwijt raakt. De liedjes, dansjes en de personages maken veel goed, en lokken vaak een schaterlach uit.
Maar..Wat doen vijf blanke mensen in de bediening van een chinees restaurant?
Desalniettemin is de gelukkige mandarijn een fijn stuk, met fijne acteurs, met een agatha christie sfeer, die heel goed werkt.