Af en toe grappig, af en toe stomvervelend.

Vooraf wist ik niets over het stuk. Achteraf was ik erg onder de indruk van dit drieluik. De personages vertellen over de tragische gebeurtenissen op een, op het eerste gezicht, bedrieglijk alledaagse manier. Bij de eerste monoloog verraste de afloop. De drie monologen bleven geloofwaardig, ondanks de afloop. Niet alleen de verdienste van de auteur; de acteurs acteerden heel intens. Hoewel het om teksttheater ging bleef je geboeid kijken en luisteren.
Wat het decor moest suggereren was mij niet helemaal duidelijk.
Eindconclusie: een waarachtig en aangrijpend stuk.