De Ploeg is groot geworden, 9 spelers, 9 hoeden ook waaronder ze graag verdwenen dus het was nog lang zoeken naar wie wie is. Zoeken tussen de jolijt door. Goede jolijt wel, vlotte grappen. Veel ook, vele kleintjes. Niet: één grote. Geen groot verhaal ook deze keer, geen Festen-achtig feest maar een dun maffia-verhaaltje wat laat op kwam zetten. Voor mij wat te laat, waardoor het begin alleen een bonte verzameling grappen was en het verhaaltje, met die spanningsboog en zo, het niet meer overeindkreeg. Hoewel de fantastische slotscene (met name prachtig gezang, gewei!) erg goed was.
Toch was het plezierig, zeker, maar wat te weinig toneel en teveel gegrap.