Over een hoer op retour.
Ik wist niet goed wat te verwachten met zo’n titel en weet nog steeds niet goed wat ik nu eigenlijk gezien heb.
Aan de ene kant, vreselijk overdreven spel. dat zorgde ervoor dat ik geen enkele sympathie voor de personages kon opbrengen. misschien kwam dat omdat je er zo dicht op zat. We zaten allemaal in een kring om het podium. Op een bepaald moment lag Marijke pinoy echt onder mijn neus! Normaal gezien vind ik dat spannend maar nu had ik meer iets van mens ga alsjeblieft weg!
Ook zag ik lelijke kostuums, meer iets voor in het circus en ik krijg altijd een beetje een naar gevoel bij het zien van clowns..
Het duurde vreselijk lang! Dat ik in het midden van het stuk al zin kreeg in een terrasje had niet enkel te maken met de slechte zitjes (tintelende benen al na 10 minuten)en de extreme hitte! het duurde gewoon te lang.
Aan de andere kant heb ik ook erg mooie stukjes gezien.
Vooral de rol van tienjarige thierry (uitmuntend gespeeld door pinoys eigen zoontje) en moest ik ook erg lachen met Titus De Voogdt als Sasha, ‘de geschopte hond. Driftig en impulsief en bij voorbaat schuldig.’
Heel erg mooi was het verhaaltje over hoe naaktpadje schildpadje werd.
Zo waren er meerdere momenten waarop ik dacht, dit zou een mooi einde zijn maar helaas bleef het steeds maar weer doorgaan.
Jammer want zo blijf ik met een overheersend negatief gevoel zitten bij een voorstelling die toch wel erg mooi had kunnen zijn.