Je verzamelt in een cafeetje, waar je in plaats van een kaartje een oude koffer krijgt, met daaraan een label met een tijd en een plaats. Mooi beeld, al die mensen met koffers door de straten te zien lopen. Nu hadden wij alleen de pech dat we op een locatie startte waar geen acteur aanwezig was, waardoor de voorstelling dus eigenlijk pas veel later begon, en we er eigenlijk niet meer in zijn gekomen. De andere bezoekers begonnen al met een band met 1 van de 4 rollen. Je loopt op een gegeven moment naar een locatie waar een kerstengel een bel luidt, en waar je een maaltijd nuttigt. Dit is het laatste avondmaal van de vier rollen waar het om gaat. Vanaf dan begint de voorstelling echt, en komen de geweien en de tomaten. Een gewei voor de acteurs, die eigenlijk boven verwachting goed spelen. En een gewei voor de tekst waar echt hele mooie stukken in zaten, ook met een goede gedachte. Alleen was het geheel een beetje rommelig, kwamen de teksten een beetje uit het niets, waren de verhaallijnen een beetje te ad hoc, en alles een beetje te geforceerd aan elkaar verbonden. Het zag er uit alsof iedereen een ander idee had over de voorstelling, en er uiteindelijk een compromis is gekozen, in plaats van 1 idee geheel doorvoeren. Te veel ideeen in te weinig tijd. Vandaar de tomaten. En dat is jammer, juist ook doordat die geweien wel verdiend zijn. Ik moet ook het laatste gewei niet vergeten, voor hun gevoel voor humor, want er zaten echt grappige momenten tussen.