Het nieuwste dans-meets-tekst experiment van Anne Teresa De Keersmaeker, en,hoewel het niet zo delicaat in balans is als ‘Quartett’, bevalt dit me 100keer beter dan ‘I Said I’. De dansfragmenten zijn vaak prachtig (wanneer maaktRosas weer eens een “pure” dansvoorstelling?), de muziek is spectaculair, ende modernedanspersiflages van de STAN-acteurs (vooral Damiaan de Schrijveris geweldig) zijn bijzonder komisch. Maar ik kan geen structuur in het geheel ontdekken, de teksten zijn topzwaar en intellectualistisch. Het geheel lijkt vooral samengebracht om directeurs van prestigieuzetheaterfestivals te imponeren.