Nou ja zeg, wat een onzin om te beweren dat Shakespeare zich zou omdraaien in zijn graf. Wat is dat nou weer voor PUUR TONEEL-gezeik. We hebben het hier over theater en ik denk dat Shakespeare zich in zijn handen zou wrijven van tevredenheid met deze interpretatie. Iago was inderdaad heel interessant in zijn jaloezie maar meest verrassend vond ik Emilia, gespeeld door Lotje van Lunteren (geloof ik, sorry als het die ander is, Jacqueline nog iets). De actrice maakte het volstrekt geloofwaardig en tragisch hoe Emilia tot haar zwijgen komt en de actrice leek zelf ook een beetje van haar stuk van te zijn tijdens het applaus, dat overigens van harte staande werd gegeven (behalve dan die drie mensen die naast mij zaten voor de pauze en na de pauze verdwenen waren) maar het was dan ook een grappige, ontroerende, toegankelijke en originele voorstelling die me een brok in mijn keel bezorgde aan het eind.
Prachtig was hoe fysieke afstand tussen Othello en Desdemona werd uitgespeeld door de acteurs. Ik had soms moeite Othello’s motivaties te volgen maar aan de andere kant maakt die peilloze ingehouden woede ook juist nieuwsgierig. Othello blijft de sympathiekeling waar ik ronduit een hekel had aan Iago - jezus, wat een schurk.
De Amstelveense schouwburg heeft een rot-akoestiek aan de zijkanten, dat is wel jammer.

Vreemde kruising tussen Brecht en Shakespeare, die uiteindelijk wel werkt. Iets teveel flauwe grappen en te weinig Van Sauers (titelrol), die overtuigt in zijn woede. ook mooi: Ricky Koole als Desdemona. En vooral Ludo Hoogmartens als Jago, voor het eerst zag ik zo duidelijk dat hij, van alle personages, het meest jaloers is. Op de macht, sexualiteit en kracht van ‘de Neger’. Oja, wat een lelijke kostuums/decors. Liepen naadloos over in die foeilelijke Amstelveense schouwburg.

Deze frisse bewerking van Shakespeare’s Othello is zeer de moeite waard. Complimenten voor Bert Voeten die het stuk bewerkte. In deze versie van Othello bestaat er geen twijfel over Othello’s huidskleur. Othello is de oude zwarte bok die de jonge blanke maagd Desdemona verleidt. Eric van Sauers speelt de hoofdrol met verve. Maar het is toch Ludo Hoogmartens als Jago die de show steelt. Hij steekt de draak met zichzelf en met het publiek.
Voor de pauze valt er vooral veel te lachen. Hilarisch is de ‘bierscène’ waarin alle bierreclames in vogelvlucht de revue passeren. Na de pauze voert de tragiek de boventoon. Ricky Koole als Desdemona is erg sterk in dit laatste gedeelte. Tot slot nog twee geweitjes voor het decor en de kleding.

Bij deze Othello van Koos Terpstra draait Shakespeare zich voor de zoveelste keer om in zijn graf, maar dan wel met een vette grijns. Want er is veel te lachen bij deze speelse Othello. Soms schiet de humor door naar het platte, maar net op tijd pakt het ensemble dan weer de draad op. Eric van Sauers, Ludo Hoogmartens en Ricky Koole zijn een genot om te zien. Zeer geslaagde vorm van caba-toneel, waarbij de liefde van Desdemona (Koole) voor Othello (Sauers) nu eens origineel bewerkt wordt zonder Shakespeares drama in essentie aan te tasten.

Geweldige voorstelljng. Niet geschikt voor het serieuze Shakespeare publiek zoals de recentie al vermeldde (deze 4 personen verlieten gillend het theater gedurende de pauze). Eric van Sauers is een hedendaagse Othello die door Jago volledig in de luren wordt gelegd. Veel originele vondsten die met Shakespeare niets meer te maken hadden, maar zeer komisch waren. Aanrader!!