Dit is gewoon niet zo’n goeie voorstelling en Lowlands is een slechte plek ervoor. Veel te veel afstand, de grappen zijn daardoor te hard en de stemming wordt grimmig. Wel heerlijk om te merken dat mensen zich oprecht boos maken over toneel, waar maak je dat nu nog mee. Speciaal gewei voor Astrid van Eck, die de opgave had het af en toe kwestbaar te maken, met al dat theater-, publieks- en pop-geweld om zich heen. Aan het eind maakte ze het publiek heel knap mede-plichtig. Schuldig verlieten we de zaal, uiteindelijk is de voorsteling dan op een vreemde manier toch gelukt.

De regiseuse is een persoonlijke favoriet van mij maar dit vond ik een behoorlijke puinhoop: een wedstrijdje vies doen, vloeken en vechten zonder dat het ergens raakt of dat er iets van de tekst bij mij aankomt. Doch, het improviseergehalte (met het risico dat het dus niet goed uitpakt) verdient respect en Kamilla Hensema krijgt een gewei voor haar rol als beer.

Een voorstelling, (opnieuw) met mensen van de theaterschool, geproduceerd door het NNT. Ook deze voorstelling was van uitmuntende kwaliteit. Het ene blikje tomaten is geweid aan het iets chaotische spel, maar in feite is dit te weiten aan de (al lang) dode anarchistische schrijver. Integratie v. huidigge politieke situaties (Demisioinair Kabinet, Speech v. Bush) en ook het publiek maakt het helemaal mooi. Een Gewei extra voor het acteer werk van Astrid van Eck, Kamilla Hensema, Iwan Walhain en Jos van Hulst… Magnifiek waren zij, hulde, onthoud die namen!