minirecensies

Nachtwake

Een feest om 2.30 uur deze 4 acteurs aan het werk te zien!
Indrukwekkend en behoorlijk zwaar stuk, knap hoe het verluchtigd is met humor.(handelingen, spel, intonaties e.d.)Ontroerend. Wat een geworstel toch met die relaties. Grijp je kans het nog te zien
(tot 31 mei!)

W.V. gezien 25/05/2008

Ik ging er eigenlijk wel met goede verwachtingen naar toe. Zo vond ik “De vader” en “Night and Day” van de paardenkathedraal ook echt leuke voorstellingen. En Lars Norén vind ik een goede schrijver. Maar misschien is het beter om zonder verwachtingen zo’n avond te starten… Een halve gewei voor het decor, want dat zag er toch wel weer prachtig uit. Ook een half gewei voor de muziek, die mooi was, en duidelijk de sfeer versterkte. Jammer genoeg ook een tomaat voor de muziek, omdat het nu telkens een heel duidelijk signaal was, van, aha, er gaat iets emotioneels gezegd worden. Nog een tomaat voor al het overdreven spel en nog een laatste voor die enorme vertraging op het eind. Nee, het heeft niet mijn verwachtingen waargemaakt.

Duncan gezien 02/05/2008

Het stuk van Lars Noren kon me niet echt boeien. Ik ben teveel een moralist of in elk geval een pedagoog, ik wil graag dat een stuk ergens naartoe gaat, een afronding vindt, en ja, dat ik dan weer iets meer van de wereld ben gaan begrijpen, of althans ervaren, of waarderen. Terwijl zo’n stuk als dit, waarbij iedereen de hele nacht in de keuken ruzie zit te maken met een dronken kop (P.G. Wodehouse zou er aan toevoegen: terwijl grootvader zich verhangt in de schuur - maar zo erg was het hier niet eens) eigenlijk onbeslist eindigt. Iemand die naast me zat zei terecht: “En als ze dan morgen hun kater kwijt zijn, gaat het gewoon nog tien jaar zo verder.” So much voor het stuk. - Intussen vond ik het een uitstekende voorstelling. Ik heb twee en een half uur genoten van de acteurs, en vond het geen minuut teveel. Vooral Jan van Looveren (Alan) heeft diepe indruk op me gemaakt door zijn kalme, aardse spel. Om jaloers op te zijn. En Eva van der Gucht (Monica) overtuigt me elke keer weer. Alleen Katrien de Becker (Charlotte) viel er erg uit vond ik; ze hanteerde - in afwijking van de anderen - een soort nadrukkelijk comedie-spel waar ik een beetje de kriebel van kreeg, en dat het realisme van het stuk op een overbodige manier ondermijnde. Paula Bangels (regie) had daar echt moeten ingrijpen.
Trouwens, over Bangels gesproken: dit was een voorstelling die zich kon meten met het beste van andere gezelschappen dit seizoen, daar niet van, maar het was géén Paardenkathedraal. O, wat gaan we Dirk Tanghe missen, zijn hartebloed, zijn kleurrijkheid, zijn ongewilde spiritualiteit, zijn absurdisme, zijn grilligheid, zijn humor, zijn wèrkelijke dronkenschap. Kortom: zijn groot kunstenaarschap.

Leonard gezien 22/04/2008

Het was donker. De mensen waren ongelukkig. De moeder was dood. De broers mochten elkaar niet. Vader aan de drank…..nou ja…zoiets weer.

Lars Noren. Elke keer denk ik dat ik het mooi vind, maar het blijft wel heel veel geneuzel zonder uitweg.

Mooi gespeeld! Dat dan weer wel….

Jacco gezien 21/04/2008

Ongeïnspireerd gespeeld, vlak geregisseerd, een hoog: “sja, en wat dan nog dat jullie allemaal ongelukkig zijn” gevoel hield ik hier aan over. Paula Bangels was ooit de assistente van Dirk Tange. Nu hij buiten beeld is, is ze opeens vaste regisseur van het gezelschap. Dat komt de Paardenkathedraal niet ten goede.

JE gezien 21/04/2008

Wat een prachtige voorstelling! Waarin schaamteloos het menselijke falen wordt blootgelegd. Schamele, grootse pogingen tot liefde worden getoond. Ik heb met open mond zitten kijken.

De voorstelling begint bijna op soapnivo, lijkt het, met het hyperrealistische decor. Al gauw zit je bovenop de huid van de personen/personages en is het alsof je naar een film zit te kijken.
Er valt om al die pijn en al dat schrijnende gelukkig ook ongelooflijk veel te lachen.
Hulde aan de makers, geweldige mise en scène, regie, licht, geluid, muziek.
Bij dat laatste 1 kleine kritische kanttekening: ik vond soms de muziek te zeer onderstrepen wat er al op de scène gebeurde. Soms, dus. Meestal, en zeker naar het einde toe, was het passender. Mooi leeg.
Welnu, tenslotte, voor de vier acteurs, met als topper, voor mij persoonlijk dan, Katrien de Becker. Magistraal.
Ga maar gauw kijken!

M.E. gezien 07/03/2008