Als nederlandstalige moet je in het begin wat gewoon worden aan de rijke franse teksten van beide auteurs. Er is mij hoogstwaarschijnlijk dan ook heel wat ontgaan, maar ik heb genoeg gezien om te weten dat stan er toch weer zijn ding heeft mee gedaan. Mooi zijn vooral de confrontaties van Antigone en Creon, die elk om beurt het publiek voor hun zaak willen winnen. Creon kan op mijn bijval rekenen, maar dat ligt hoofdzakelijk aan het werkelijk briljante spel van Frank Vercruyssen. Natali Broods (Antigone) speelt nochtans niet ondermaats, op Tine Embrechts na (die blijkbaar enkel in humoristische scenes kan uitblinken) heeft stan hier toch weer een zeer capabele cast bijeen. De hallen van Schaerbeek (Brussel) zijn trouwens een aanrader.