Je hebt dans en je hebt toneel. Allebei hebben ze duidelijke kenmerken. Gooi ze bij elkaar en je komt in het grijze gebied van moderne dans/bewegingstheater. De hele voorstelling heb ik geprobeerd om uit te maken en uit te meten waar ‘La Sylphide en James’ toe behoorde. Ik kon niet kiezen. Wat een heerlijk mysterie!

Het duurt maar een uur en is toch avondvullend, deze ‘reconstructie’ van La Sylphide door Sanne van Rijn. Van Rijn is multi-opgeleid en één van die zeldzame oorspronkelijk denkende figuren in theaterland. Geen teksten, wel veel briljant ‘miezerige’ bewegingen.

Leuk, maar het was het net niet helemaal, deze ‘we-deconstrueren-klassiek-ballet-tot-komische-mime’ voorstelling van Sanne van Rijn. Scheurlijnen met het ballet werden niet ver genoeg doorgevoerd. Ik miste de extremen die haar voorstelling ‘Laten we flink zijn’ zo sterk maakten. Wel een extra gewei voor het geweldige vingerpopjes-spel aan het slot. Daarvan loopt het speeksel in de mond: meer meer!