Vanessa speelt als jongetje met poppen, gaat als man naar de toneelschool en speelt als acteur bij Het Nederlands Toneel Gent. Na een transseksueel proces van twintig jaar keert ze op het podium terug als actrice, onder andere bij Alain Platel. Nu, bijna zestig inmiddels, vertelt ze expliciet, maar met gevoel en humor, haar levensverhaal (ik ben niet anders, ik heb gewoon genderdystrofie). Hard over haar leven in de prostitutie, confronterend over haar vertwijfeling, hilarisch over de operatie, maar ook warm en ontroerend over de relatie met haar vader, moeder en zus. Het is een monoloog die je nederig maakt, die je doet beseffen dat je een ander moet aanvaarden zoals hij is. Een voorstelling die je niet zomaar even uit je hoofd zet.