De tekst blijft nog steeds erg geestig. Het krijgt zelfs iets nostalgisch. Het gaat over een tijd waarin je politici er nog van kon verdenken bezig te zijn met een politiek spel, met gekonkel en lange termijn. Ger Thijs is natuurlijk geweldig, vooral zijn liefdesverklaringen zijn komisch. ‘t Kon nog scherper, maar ik vind het een prettig genre; de politieke farce. Ik ben voor meer.

Prettig losse voorstelling, Discordiaans bijna met die tekstboekjes in de hand (wie had dat ooit gedacht van Ger Thijs). De tekst is meer een politieke zedenkomedie dan echt scherpe satire; het beeld van Den Haag is nu al gedateerd. Overigens goed om Barbara Pouwels weer eens op het toneel te zien.