Een decor van golfplaat, Peter Faber en een tekst van Oscar van Woensel. Lijkt op voorhand voldoende voor 3 tomatenblikjes, maar ik ben dol-enthousiast. Welk een gezellige toneelavond; vlot gespeeld, kwinkslagen en toch niet zonder diepte. Go Oscar! Verder schijn je Marcel Faber en Rutger Le Poole uit elkaar te kunnen houden door de schoenen. Dat heb ik dan weer gemist, dus ik ga lekker nog een keer.

Op zich mooi decor en toneelbeeld en zo; met die grootse tribune en al die mensen best een hele ervaring. Maar geen enkel samensspel; geschmier en ge-egotrip. Vooral Porgy was erg een clowns-act van die mooie Fallstaff aan het maken en die Peter Faber bleef maar loeien. En tot slot redde Geert Lageveen het absoluut niet de climax geloofwaardig te spelen.

Henry IV is niet een buitengewoon fascinerend stuk, maar dat doet er in deze vrolijke openluchtshow helemaal niet toe. Peter Faber is er tenslotte, en Porgy, en nog wat gezellige jongens die heel veel jasje aan, jasje uit, hoedje op, pruikje af mogen doen en daar heel veel plezier in hebben. Dat werkt aanstekelijk! Het hoge Braveheartgehalte -met Schotserokken-strijdroffelmuziek, explosies en vuurwerk- spreekt ook erg tot de verbeelding. Toch een blikje puree omdat de dames er maar wat bekaaid vanaf komen. Waarom mogen de mannen altijd de leuke dingen doen?!

Ja hoor, het was weer een heerlijke openluchtvoorstelling. De acteurs spelen vol overtuiging, de wolken muggen zijn traditie en de knisperende chipszakken worden steeds krokanter. En Peter Faber is gewoon leuk.

Hoera voor het Openluchttheater! Hoera voor de belangrijkste Brit van het Millennium. Hoera voor Peter, Porgy, Geert, Ad, Rutger, Marcel, Lies, Felix-Jan, Kristen, de 2CV en golfplaat. Drie geweien! En een blikje voor Oscar omdat hij zo’n belangrijk voorwoord heeft geschreven en misschien de nieuwe Rijnders wordt.