Gemengde ervaring, zoals mag blijken uit de geweiscore. Aan de ene kant hebben we Carice van Houten en Marlou Gorter, die gewoon heel goed spelen en zingen. Sanne Wallis de Vries en Jenny Arean doen gewoon hun ding, prima, nix mis mee. Aan de andere kant een vreselijk slechte Paul de Leeuw (toch al ongeloofwaardig als intellectueel), die niet eens zijn lach kan houden, en geen moment laat zien überhaupt moeite te willen doen. Mooie liedjes van Schmidt en Bannink, goed ensemble, maar door de slechte geluidsmix nauwelijks te verstaan. En er is dusdanig in het verhaal gekort, dat het einde bijzonder plotseling is. Ik snap dat de oorspronkelijke versie te lang was, maar waarom dan een overbodig nummer over hoedjes er 2 keer instoppen? Annie MG verdient beter.