Prachtig, prachtig, prachtig. Wat een schitterende voorstelling. Een feest van herkenning, een aangenamen keenismaking. Een liedjesprogramma pur sang, zonder pretentie. Ik ben verliefd op Esmé Bos. Op haar stem dan. Gaat dat zien. Ik hoop dat het nog veel te zien zal zijn…

Terug naar de verloren gewaande jaren veertig, vijftig en zestig, toen je ouders nog jong waren. Prachtige liedjes, variërend van Somewhere over the rainbow en Ich bin von kopf bis fuss… tot La chanson des vieux amants en Tico Tico, uitgevoerd door een schitterende band met de mooiste stem van de lage landen: Esmé Bos. Zij lardeert het programma met warme herinneringen aan haar oma. Wat een liefde, vakmanschap en ontroering. Schaamteloos on-hip, en daarom juist een verademing. Jammer van de tent, deze voorstelling hoort in het theater thuis. Een warm gevoel zoals ik nog maar zelden beleef in het theater. Komend seizoen nog te zien in België, en deze voorstelling is een bezoekje aan onze zuiderburen meer dan waard!