Het soort voorstelling waarbij de hele tijd de woorden “gemeenschapsgeld” en “structurele subsidie” door je hoofd gaan. Wat een aanfluiting. Veel gebruik van veel nieuwe media, best leuk allemaal, maar waartoe? In hun enthousiasme over alle mogelijkheden van film, dia’s, computers, video en ansichtkaarten zijn Annekee van Blokland c.s. vergeten zich over de inhoud van de voorstelling te buigen. Kortom: een lege huls, die een enorme kater en een behoorlijke portie boosheid teweegbrengt. Drie blikjes tomatenpuree, dus, en vooruit: één gewei voor Lisa Marcus, die in haar eentje de hele voorstelling probeerde te redden. Niet gelukt, maar toch.