Fin de Saison/Debut de Saison (2001)

Jippie! Discordia mag weer. Ze zijn samen met ‘t Barre Land het Machinegebouw van de Westergasfabriek in getrokken en doen daar leuke dingen met leuke mensen. Zo ook deze ‘Besucher’ van Botho Strauss. Lekker toegankelijke gespeelde voorstelling in toepasselijke entourage. Verveelt geen moment, maar misschien een beetje te elitair voor sommigen. Vergeet dat Holland Festival toch even, en ga lekker naar het fin de saison van Discordia.

Het is al na middernacht als Jorn en Annette beginnen met ‘Crave’. Het is nog steeds warm en ik ben moe. Het enige licht komt van vier grote gaslampen. Sarah Kane klinkt heel anders, berustend. Aan het eind doen Jorn en Annette met liefdevol gehannes de lampen een voor een uit. De laatste niet, “anders wordt het wel heel donker”.

Superieure les in theater maken en kijken van Matthias de Koning, Damiaan de Schrijver en (vooral) Peter van den Eede. Aan de hand van Diderot neemt men het begrip acteren onder de loep, terwijl en passant het theater van de wreedheid opnieuw wordt uitgevonden. Daarnaast wordt een flink deel van de inventaris van Maatschappij Discordia opgeruimd. Nou ja, scherven brengen geluk, zullen we maar zeggen, en dat pakhuis werd toch wel erg vol. Debut de Saison: hèt medicijn tegen opkomende theaterhaat!

Beroof desnoods de Burgervader of de Staatssecretaris, maar ga hier heen toneelliefhebber!
Barre Land gaat helemaal los op de vierkante meter in deel I en II van de toneelbewerking van Canetti’s Martyrium.
In Professor Kien vindt U de ware Jacob Derwig en ook huishoudster Margrijn zult U niet gauw vergeten. Vincent schittert zowel onder als boven tafel, och eigenlijk is iedereen op dreef.
In tijden niet zo gelachen, hoewel de tragiek van Kien’s teloorgang in deel II al een stuk drukkender voelt.
Nu maar hopen,dat in het slotdeel het drama niet ondragelijk wordt.
Ik kan niet wachten