We mochten na afloop door middel van een scheurtje in het papiertje aangeven wat we ervan vonden. Ik vond het iets tussen de 6 en de 7.

Het had een 8 kunnen zijn als er niet gezongen zou worden of in ieder geval niet a capella.

Wat ik aan het doen ben? Behalve Maria Kraakman’s monoloog volgen? Nogal vaak zit ik tijdens de voorstelling vergelijkingen met het boek te maken. Eine Frau in Berlin las ik in één adem uit. Niet alleen omdat het onderwerp zo indringend is.

Wat een precisie! Anderhalf jaar geleden gebruikte een andere minirecensent dat begrip ook al.

Geweldig begin van het nieuwe jaar!

Toen ik de voorpubliciteit zag dacht ik even dat het Thijs Römer was die Kurt ging doen. Hu.

Veel Bad-Karma van te voren in het verschrikkelijke Akademietheater, maar de voorstelling maakte alles goed!

‘Stillen’ is intiem maar wordt vurig gebracht. De personages vertegenwoordigen een gebrek of een kunde binnen het menselijk verlangen.

Over deze uitvoering van Sophocles Elektra heb ik gemengde gevoelens: aan de ene kant vond ik het decor en de kostuums erg mooi, aan de andere kant vond ik het jammer dat er zo veel met het originele

Allereerst een gewei voor de theaterdichter Thomas Oerlemans. Waarom? Omdat het een vechter is die moet blijven vechten, een gewei ter aanmoediging aldus. Ook een gewei voor het mooie decor.