En dan heb je net Melanie Klein gezien en ben je al dik tevreden en dan krijg je ook nog lekker te eten in het OT theater, dus je bent in een prima humeur. En dan krijg je dit.

Fijne voorstelling. Het is een middelmatig stuk, maar door spaarzame regie van Mirjam Koen en vooral het ijzingwekkende spel van Marlies Heuer komt het tot grote hoogte.

Ik geloof dat ik de enige ben die niet zo enthousiast over deze voorstelling is. Ten eerste omdat ik de casting van Nick en Honey onbegrijpelijk vind. Flapdrollerig spel!

Geweldige theateravond. Er is al veel gezegd en het is allemaal waar. Het begin is verrassend, door het publiek op de speelvloer plaats te laten nemen worden ze als het ware in het stuk getrokken.

Gewoon weg schitterende voorstelling. Iedereen moet die nog gaan zien.
Prachtige acteurs.

Ik vind dit toneelstuk een meesterwerk en de recensies waren juichend, dus ik wou het graag zien, maar het viel tegen, althans ik vond het heel zwaar, echt bloedvermoeiend om naar te kijken.

De hoofdrolacteurs maken elkaar af. En spelen virtuoos. Dat raakt je. Toch hadden ze van mij nog wel iets lelijker mogen worden, want Bert en Ria blijven iets ijdels hebben.

Daar wil ik naartoe, Ria Eimers is een geboren Martha! Ik reserveerde meteen een kaartje. De kritieken jubelden. En ja, ze is het. Niet verbitterd, maar met pit, levenslustig en vermoeiend.

Topacteurs in een topstuk. Bert Luppes en Ria Eimers zijn compleet in vorm in deze voorstelling.

Mijn tweede en derde Cordobavoorstelling in één. Gelijk achter elkaar twee OT-voorstellingen.