Conventionele voorstelling, een gewei voor de spannende vormgeving en een voor het levendige spel.

Ik vond het een boeiend, en vooral mooi stuk. Zeer goed acteerwerk van alledrie de spelers en een simpel, maar mooi decor.In 1 woord: prachtig…

Een over het geheel geslaagde deconstructie van Brecht.

Als ik op een schoolplein jongetjes zie die pief paf poef spelen, met hun wijsvinger de loop van een vuurwapen imiterend, vertedert me dat. Ondanks de verwijzing naar daadwerkelijk geweld.

“Wat gaan we eigenlijk zien vanavond?” “Brecht, dat is altijd lachen”. Deze flard van een gesprek ving ik op in de foyer van de Schouwburg.

Heerlijk die mannen in jurken. Het NNT leek meteen veel meer op de Paardenkathedraal en kreeg ook gelijk wat meer diepgang.

Ja, ja, ja (jubelend) en aan het eind toch nog een beetje nee. Ja voor de tekstbewerking, ja voor het spel, en ja voor het pakpapier.

“Houdt u van literatuur? Houdt u van theater?…en van avontuur?”, de pakkende slogan op de flyer is erg misleidend of misschien dat ik niet van literatuur hou.

How strange to read all these negative reviews about Koos Terpstra’s Jeanne d’arc. To put the record straight: Nico van der Knaap’s introduction was brilliant.

Door deze voorstelling weet ik weer waarom ik zo graag naar het theater ga. En weet ik misschien zelfs wel een beetje beter waarom ik ben wie ik ben. Of waarom ik dat niet weet.