Nee, dan het toneelhuis.

RRRegie, met driehoofdletters R. Wauw wat een dwingende voorstelling. En dan geweldige acteurs die het ook helemaal kunnen doen.

Verveling, leegheid, uitzichtloosheid, no future, het is de essentie van Oom Vanja waar elke enscenering mee staat of valt. En deze bewerking staat ermee.

Nee, ik kan daar niet zo enthousiast over zijn,
GJ is Shakespeare niet en moet dat ook niet willen zijn.

Een hele knappe voorstelling, een minimaal decor, weinig actie, maar door een uiterst sterk spel boeit de voorstelling de gehele tijd, ondanks dat er in eerste instantie helemaal niets gebeurt.

Deze voorstelling is bijzonder. Hij is anders. Het eerste kwartier was ik even bezorgd. Er gebeurde namelijk helemaal niets. Hoewel, niets? Toch had het wat: toch bleef je ernaar kijken.

Rijnders gaat politiek: dat lijkt interessant, maar het is teleurstellend.

Moeilijk geval deze Tim. ‘t Is geen vlees en geen vis. Net niet hard genoeg, niet satirisch, maar te anecdotisch om filosofisch te zijn. ‘k Moest af en toe hard lachen, maar ik vond het vooral saai.

‘Dit was briljant!’, riep ik enthousiast uit na het zien van deze voorstelling. Vooral omdat het weer eens iets heel anders was dan anders.

De Tijd speelde ooit Casanova, een stuk waarin het de bekende figuur liet zien in de laatste jaren van zijn leven en dit in een kale, sombere scenografie.