Stom stuk, de pogingen om er leuk toneel van te maken strandden.

Geen wereldschokkend toneel, maar toch zeer de moeite waard.

Hoe zag Willy Brandt er ook alweer uit in het echt? Ik ben iets te jong om dat nog helder voor de geest te hebben, maar aan het pak van Huub Stapel te zien was het een klein en breed mannetje.

Donderdag avond tien November liep ik het overvolle Nieuwe de la Mar binnen.

Ik ben van mening dat je zo af en toe een Claus moet zien. Ik bedoel, als je er één kent ken je ze allemaal, maar toch blijft het interessant als het goed gedaan wordt.

Interessante en humoristische herbeleving van het kanselierschap van Willy Brandt met een fijngevoelig oog voor zijn persoonlijke kanten.

Mijn aanbevelingen zullen geen commercieel nut meer hebben, aangezien het de laatste voorstelling was, maar toch. Ingenieus stuk! Een gewei voor Ayckborn.

In een slechte bui kun je over deze voorstelling zeggen: “een didactische beeldroman van het nieuwe conservatieve moralisme”. Want er zijn misschien een paar ‘leermomenten’ teveel.

Wie komt om ondergedompeld te worden in een stuk van betekenis, zal ongewtijfeld teleurgesteld naar huis gaan.

Een mooie sterke voorstelling. Van het publiek wordt wel wat gevraagd in concentratie, maar dan krijg je ook wat.