Ik heb een uur en drie kwartier geboeid zitten kijken. Van Urk heeft een hele mooie voorstelling gemaakt die ondanks de vele stiltes geen moment verveelt. Een beeldend decor en geweldige acteurs.

Niet alledrie de delen zijn even sterk, maar als geheel is het erg sympathiek. Met name het deel ‘Als iemand…’ vond ik heel mooi.

Goed idee, drie korte voorstellingen achter elkaar, precisiebombardement-theater. Twee vond ik leuk en eentje niet (hence de tomaat/gewei-verhouding).

Ik ben een sucker voor lekkere hapjes. Dus met baklava en thee na afloop stem je mij gunstig. Dus dat het een beetje truttig was, geeft dan niet meer. Dat het soms een beetje plat was ook niet.

Voor de vuist weg gespeelde, leuke tekst, ondersteund door Aphex Twin en verlepte groenten in een voorstelling die eigelijk nergens over gaat. Voor mij geen enkel bezwaar.

Verhaal over decadentie liefde en oorlog struikelt af en toe over zijn voeten maar heerlijke speelstijl en een genoeglijk avondje met zelfs wat AphexTwin!

Een typisch voorbeeld van een regisseur verdronken in de Grote Zaal.

Waar moet ik beginnen; de vreselijke herberijming van Jules Deelder, waar door de slechte dictie van bijna alle acteurs slechts de helft van te verstaan was, de dansers die op de raarste momenten half

Wat het meest opvalt aan deze voorstelling is het bijzonder sterke spel. Vooral Ko van den Bosch, maar ook Frank Lammers en Malou Gorter spelen zeer overtuigend.

Overweldigend. Rauw. Gedurfd. Actueel. Diepgaand. YES! 6 geweien.