de voorstelling Titus was zo ongeveer de enige echt politieke onbrave voorstelling van het festival.

Overdonderende voorstelling. Transparant en eerlijk. Fantastisch dat ik ook mijn mening mocht geven, durfde alleen niet. Heeft mij over zoveel zaken aan het denken gezet. Wat is een mening?

de voorstelling Titus GS gaat volgens mij helemaal niet over wel of niet interactief en dat is juist het goede er aan.

Naruurlijk is Titus Shakespeare niet maar Titus Andronicus wordt er wel aan de lange haren bijgesleept om een kritiek op de huidige samenleving iets interessants te geven.

Zo ziet u maar, The Glasshouse laat de gemoederen niet onberoerd. Over de volgende interventie van dit gezelschap. Nou nou nou, er gaat er wel eens eentje de mist in, zou ik zo willen zeggen.

ik vond hamlet een verademing tussen al de toneelstukjes . Hamlet neemt het bestaan of niet bestaan onverschrokken serieus. Met alle gevolgen van dien. een tomaat omdat het zo warm was in de zaal.

Ik heb geloof ik de laatste tijd niet zo´n beste kueze qua voorstellingen.

Ja, nieuw, experiment. Ik noem dit gewoon Avant-garde. Moeilijk te begrijpen hoor, al die lagen. Slingert tussen tenenkrommend genant en verdomd interessant.

De enige locatie-voorstelling die ik op Oerol heb gezien. Prachtige verhalen van verschillende Terschellingers die me veel vertellen over de plek waar ik ben en de tijd waarin ik leef.