Moose - Theater EA http://www.moose.nl/taxonomy/term/858/0 nl Op hoop van troost 1: Geloof, Theater EA (08/03/2010) http://www.moose.nl/minirecensies/op-hoop-van-troost-1-geloof/16544 <p>Op hoop van troost bestaat uit een serie van zes korte voorstellingen, waarvan in de maand maart het eerste deel, onder de noemer ´geloof´, te zien is. De hele serie bevat een aantal onwaarschijnlijke ontmoetingen. Zo was ik getuige van een ontmoeting tussen God en Lucifer en vervolgens Freud en God. Hoewel geloof het centrale thema is binnen dit eerste deel is het zeer toegankelijk, ook voor de ongelovigen. Beide korte stukken stellen juist de discussie betreffende het geloof aan de kaak. Met een knipoog wordt er gereflecteerd op de functie van God in onze samenleving en de twijfel die er bij individuen bestaat wat betreft het al dan niet bestaan van deze ´onbekende´. Goed acteerwerk, mooi samenspel tussen de drie acteurs en totaal ongekunsteld door de simpliciteit van decor en kostuums. Knap hoe de hoogdravende teksten toch blijven boeien, hoewel dit ook te maken heeft met de relatief korte duur van de voorstelling. Goede marketingtruc om een korting te bieden wanneer men kaarten voor alle delen koopt, echter ben ik sowieso nieuwsgierig naar deel 2.</p> Theater EA Tue, 09 Mar 2010 16:31:17 +0000 Nike 16544 at http://www.moose.nl Bacchanten, Theater EA (10/11/2007) http://www.moose.nl/minirecensies/bacchanten-theater-ea/15104 <p>Door het goede spel van Bas Keijzer (die alle leidende rollen speelt) is het een aardige voorstelling. Vooral de dialogen tussen Pentheus en Dionysos doet hij heel sterk. Maar de poging om een link te leggen met het hedendaagse Nederland door de tragedie te laten spelen door een immigrantengezin (de waard van een Griekse taverna en zijn twee kinderen) vind ik een beetje geforceerd. Die structuur (verhaal in een verhaal) zit een soepel begin van de voorstelling in de weg, en voegt uiteindelijk toch ook niet zo heel veel toe.</p> Theater EA Tue, 13 Nov 2007 07:59:00 +0000 RiRo 15104 at http://www.moose.nl Vuile Handen, Theater EA (02/05/2007) http://www.moose.nl/minirecensies/vuile-handen/14873 <p>Het is altijd fijn als er een lied gebruikt wordt dat je kent. In dit geval was het &#8216;The Partisan&#8217;, dat ik ken in de uitvoering van 16 Horsepower. Toepasselijk nummer&#8230;.<br />Het was een erg goede voorstelling, gespeeld door een vrij jonge ploeg, maar erg overtuigend. Het zag er ook allemaal goed uit, Dogvilliaanse vormgeving, altijd erg fijn. En ook het verhaal was spannend, verrassend en kon me erg goed boeien. Hoe Sartre het existentialisme predikt door juist het tegenovergestelde te laten zien, werkt erg prettig. Hugo denkt zichzelf te kunnen ontplooien door zich aan te sluiten bij de Partij, die hem vertellen wat te doen. Dat gaat natuurlijk uiteindelijk mis, je moet reëel blijven. Existentialisme is sowieso wel iets dat me ligt. Ook al ben ik volgens de enquete een halve existentialist.</p> Theater EA Thu, 03 May 2007 09:21:30 +0000 Pinguin 14873 at http://www.moose.nl Vuile Handen, Theater EA (26/04/2007) http://www.moose.nl/minirecensies/vuile-handen/14868 <p>Als je student bent en afkomstig uit de bourgeoisie moet je maar voor het partijblad schrijven. Vinden zijn superieuren. Maar Hugo is romanticus, hij wil aan gewapende acties deelnemen. Dat verlangen om echt wat te betekenen mag hij realiseren door secretaris van de partijleider te worden en die dan te vermoorden. Regisseur Tarkan Köroglu vertelt het verhaal van Sartre uit 1948 helder en in een realistische stijl. Zonder nodeloos te actualiseren. Mooie enscenering. Sterk spel van Khaldoun Elmecky als de partijleider. Ook de jonge Erik van der Horst overtuigt als de romantische held.</p> Theater EA Tue, 01 May 2007 05:58:20 +0000 RiRo 14868 at http://www.moose.nl Cyrano, Theater EA (11/03/2006) http://www.moose.nl/minirecensies/cyrano-theater-ea/14072 <p>Gedateerd middelbare schooltoneel. Waarom moet deze voorstelling de speelplekken in de kleine zaal opsouperen? Onbegrijpelijk wat men in deze regisseur ziet. Saai, cliche, niks vernieuwends. Toneel zoals je voor de tweede wereldoorlog zou zien. Porgy speelt technische en oningeleefd, hoewel als een fenomenale vakman (wat nog enigzins interessant is om naar te kijken). De tekst is prachtig, maar dat wisten we al.</p> Theater EA Mon, 13 Mar 2006 07:43:41 +0000 14072 at http://www.moose.nl Cyrano, Theater EA (24/02/2006) http://www.moose.nl/minirecensies/cyrano-theater-ea/14046 <p>Porgy Franssen speelt de titelrol en hij schittert op het toneel. De jonge acteurs Roos Drenth (Roxane) en Bob Wind (Christian) geven hem goed tegenspel, maar de ervaring wint hier. Franssen is een meester in vinden van evenwicht tussen de dieptragische en komische elementen van zijn rol. Je moet lachen, terwijl je weet dat het karakter een gekweld man is, verteerd door zijn liefde voor haar en onmachtig die liefde te bekennen. Wat een intense rol, waarin ik door de uitstekende acteur tot het eind toe werd meegesleept. Een &#8216;kleine&#8217; Cyrano, maar groots in de uitvoering!</p> Theater EA Wed, 01 Mar 2006 13:12:12 +0000 14046 at http://www.moose.nl cyrano, theater ea (22/02/2006) http://www.moose.nl/minirecensies/cyrano-theater-ea/14035 <p>Natuurlijk is &#8220;Cyrano&#8221; der dagen zat, een beetje sleets en van andere tijden. Maar dit maal vallen toch vooral de bekoringen van sierlijke grootspraak en elegante liefdesverklaringen op. Want Porgy Fransen maakt met behulp van die &#8220;lappen tekst&#8221; gekunsteldheid pakkend en overtuigend. Ondanks al die tierelantijnen van weleer zie je een zelfingenomen snoever en vechtersbaas die ontroert door zijn onzekerheid. En Roos Drenth (die drie jaar geleden goed was als Louise Brooks)is de vrouw waarvan je helemaal gelooft dat stoere mannen er voor vallen. Theater EA was weer eens beter dan Ajax, Terkan Töroglu beter dan Danny Blind.</p> Theater EA Thu, 23 Feb 2006 12:37:03 +0000 colson 14035 at http://www.moose.nl cyrano, theater ea (10/02/2006) http://www.moose.nl/minirecensies/cyrano-theater-ea/14025 <p>Kijk in de spiegel. Zeg: &#8220;Dag, Cyrano.&#8221; Want al heb je niet zo&#8217;n belachelijke neus als hij, je hebt je beslist wel eens te min gevoeld voor degene die je liefhad.<br />Dat is en blijft de kracht van het verhaal van Cyrano de Bergerac: de herkenbaarheid. Ieder van ons heeft kwaliteiten die ons uniek en begeerlijk maken, maar zijn ze goed genoeg? Zullen ze niet overschaduwd worden door onze belachelijkheid, onze lelijkheid op andere gebieden?<br />ThEAter EA maakt met haar productie Cyrano die herkenbaarheid zó tastbaar, dat het publiek zich moeiteloos laat wijsmaken dat het een slagveld ziet, een tuin, een balkon, terwijl er op het toneel niet meer te vinden is dan wat lamellen en een witte strook op de grond. We zijn één geworden met de personages, en als zij op een slagveld zijn, zijn wij dat ook.<br />Dat we ons laten meeslepen is beslist voor een groot gedeelte te danken aan de acteurs, die nu eens niet – zoals helaas maar al te vaak het geval is – hun teksten DUI-DE-LIJK AR-TI-CU-LE-REND de zaal in dreunen. Het spel is bijna naturel, en waar het theatraal is, komt dat doordat de personages theatraal zijn. <br />Een prachtige vondst is De Neus, die niet belachelijk of lelijk is, maar statig en een beetje angstaanjagend. Hij eist direct de aandacht op, maar stoort niet. Het metalen geval, met een beugel aan Cyrano&#8217;s hoofd bevestigd, staat in zekere zin los van hem. Cyrano beschouwt zijn neus. Hij lijdt aan zijn neus. Maar tijdens het stuk bekruipt je het gevoel dat hij zich de afstotelijkheid van dat reukorgaan misschien maar verbeeldt. Als het zijn neus niet was geweest, waren het vast wel zijn oren die niet deugden. Cyrano is een onzeker mens. Hij is ook een intelligent mens. Hij begrijpt hoe eenvoudig het is je belachelijk te maken door je liefde te laten blijken. Hij durft alles: hij is een vechtjas en een krachtpatser, maar belachelijk zijn&#8230; dat durft hij niet. Daarom verstopt hij zich achter zijn neus.<br />Maar hij beschermt daarmee niet alleen zichzelf. Cyrano dénkt misschien wel dat hij Roxane wil, maar in wezen hunkert hij naar de onbeantwoorde liefde, omdat die als enige volmaakt kan zijn. Zo verheerlijkt hij niet alleen Roxane, maar ook de liefde, en – zoals al gezegd - zichzelf. Hij is de verborgen verleider. Hij is beschouwer én slachtoffer en hij geniet van zijn eigen lijden dat prachtig is en dramatisch. <br />Is Cyrano dan een neuroot? Nou en of. En de hemel behoede ons voor normale mensen. Kijk in de spiegel en zeg: &#8220;Dag, Cyrano.&#8221; <br />Geniet ervan.</p> Theater EA Fri, 17 Feb 2006 14:09:39 +0000 14025 at http://www.moose.nl Cyrano, Theater EA (09/02/2006) http://www.moose.nl/minirecensies/cyrano-theater-ea/14022 <p>Prachtige voorstelling, mooie vormgeving in kleur, decor en licht. Goed spel waardoor de teksten blijven boeien!</p> Theater EA Wed, 15 Feb 2006 12:43:59 +0000 14022 at http://www.moose.nl Cyrano, Theater EA (11/02/2006) http://www.moose.nl/minirecensies/cyrano-theater-ea/14010 <p>De regie is saai, het spel, ook van Porgy Franssen, is matig en de lappen teksten zijn eindeloos. Slaap ligt al na twintig minuten op de loer. Niet om door te komen.</p> Theater EA Sat, 11 Feb 2006 21:41:04 +0000 js 14010 at http://www.moose.nl